Een tijd geleden las ik weer eens een boek van Kader Abdolah. Inmiddels weet ik al niet meer welke boeken van hem ik wel en welke ik niet heb gelezen. In één van die boeken (een tuin in de zee) las ik het volgende citaat. En niet dat het van toepassing is ofzo, maar het bitterzoete ervan - aww! Het is een Koerdisch liedje:
je zei dat je zou komen
zodra de eerste bloem ontkiemt
alle bloemen van de wereld zijn uitgebloeid
waarom ben jij er niet?
(Als we het toch over bloemen hebben: gele weiden met boterbloemen zijn zo on-ge-lo-fe-lijk mooi!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten