Parkdag!

Een van die dingen waar ik eigenlijk al sinds de zon weer begon te schijnen zin in had, was een dag heerlijk in een park rondhangen en boeklezen. En nou, gisteren kwam van dat boeklezen niet zoveel, maar in het park rondhangen is best goed gelukt.

Had eerst college van tien tot één. Tamelijk dufmakend, maar wel te overleven. En in bepaalde opzichten ook wel interessant! Daarna had ik afgesproken voor een lunch met I. Ik weet niet of ik lezers heb die bekend zijn met Utrecht, maar Geniet is echt een aanrader. Had zoiets als zalm met tzaziki (wat wellicht betekende dat ik de rest van de dag m'n omgeving geteisterd heb met knoflookwalmen, maar zoiets deert natuurlijk niet op een mooie dag als gisteren). Ik moest om half zes in de buurt van het Julianapark zijn en omdat zowel I. als ik nog moesten studeren hebben we dat gedaan. In het Julianapark. Languit op een grasveld, waar overal kakelende kippen en hanen rondhipten, jongens liepen te voetballen, mensen lagen te slapen, mensen muziek luisterden en mensen gesprekken voerden die je woordelijk kon volgen. Ik heb niet heel veel gelezen in mijn maintaining and repairing relationships hoofdstuk. Heb heerlijk gestrekt een beetje half liggen soezen. (En nu is mijn hoofd rood. Niet van verlegenheid of andere onaangenaamheden, maar gewoon omdat ik dus iets te ijverig in het zonnetje heb gelegen). En het is dus ook gewoon echt heerlijkheid om over allerhande dingen te kletsen. (Ik HOU zo van net-doen-of-ik-zestien-ben).

Eind van de middag was er ter gelegenheid van de verjaardag van L. een picknick in het park. En geloof me, picknicks in het park zijn heerlijk! Gewoon heerlijk op een kleedje met allemaal lekkere dingen een beetje kletsen. Ik ken L. en de anderen van mijn eerste studiejaar, toen we nog het hele jaar bij alle vakken dezelfde werkgroep hadden. Daarna werden we gesplitst, omdat de één neuropsychologie ging doen en de ander, zoals ik, de klinische variant. Gelukkig blijven contacten ook drie jaar nadat je bij elkaar in de werkgroep hebt gezeten nog heel erg leuk! *happy smile*. Een verhaal wat ik gisteren hoorde en waar ik stiekemtochwel heel hard om moest lachen, ging om een demente dame die naar de kapper ging, maar altijd nogal depressief was. Op het moment dat de, enigszins onzekere kapster klaar was en zei: "Zo mevrouw, wat vindt u ervan?", antwoordde de mevrouw met: "Ik wil dood". Goed. Zulke dingen vind ik hilarisch (misschien zou dat niet moeten). Nou ja, eigenlijk kan ik alleen maar concluderen dat gisteren heerlijk was. En dat mijn hoofd nog steeds een béétje gloeit.