Ik ben dankbaar voor de lieve mensen in mijn leven. Ik geloof dat het soms haast niet beter kan.
--
Dat is om de blog positief te beginnen. Verder voel ik me niet al te fijn, al een paar dagen. Het is een terugkerend iets - en heel rot. Het gevoel dat ik alleen maar in bed wil blijven. Het koud heb. (Terwijl ik normaal juist van kou hou!). Een akelig gevoel van lusteloosheid en een hoop gepieker over het leven enzo - het gaat niet zozeer om mensen in het leven, voordat iemand dat dacht, maar meer om 'is dit alles?' En waar is God als je hem nodig hebt? (En het verdraaide niet kunnen eten en me hondsberoerd voelen af en toe). Gelukkig gaat het 's avonds altijd beter - maar het idee dat je 's avonds naar bed gaat om 's ochtends weer met zo'n rotgevoel wakker te worden.. beter sliepen we maar gewoon even niet. (Terwijl slapen juist zo fijn is omdat die wereld tenminste maar eens niet de echte is).
Mevrouw. U bent depressief. Maar niet echt want dan moet het twee weken duren enzo. Mevrouw, dit is naamloos. Dit is niets.
Hmm, dat is vervelend. Vooral dat piekeren, heb ik ook last van (gehad, of nou ja, komt soms nog terug). Misschien een stom idee, maar helpt het niet om het eerst op te schrijven, voordat je gaat slapen om je hoofd als het ware leeg te maken?
BeantwoordenVerwijderen