Zo dan.
Ik ben vandaag zo productief geweest. (Nu verwacht ik loftuitingen enzo natuurlijk). Om te beginnen had ik een afspraak met de masterthesisbegeleider (ik heb zo'n leuk onderwerp, daarover later misschien wel meer, maar wie weet heb ik mijn lieve lezers nog nodig als proefkonijnen en misschien is het dan handig dat ze niet al vantevoren te goed weten waar het over gaat enzo). De beste man - hij is aardig en níet verstrooid, dus ik vind dat ik het getroffen heb, vond mijn gemaakte planning nogal ambitieus, in die zin, ik wil eigenlijk in december wel klaar zijn, terwijl er tot februari voor staat. Maar eigenlijk, daar kom ik ineens als een donderslag bij heldere hemel achter, ben ik gewoon gruwelijk ongeduldig, heb ik geen zin om eindeloos te gaan zitten broeden op een scriptie en wil ik het liefst gewoon beginnen, dat ding klaar hebben en klaar zijn dus. Slaat nergens op want je krijgt veel betere ideeën als je af en toe wel een poosje gaat zitten broeden (waarom zie ik nu een kip met een blik op oneindig voor me?). En dat stomme idee dat ik dingen af wil hebben en dat ik dus eigenlijk verdraaid ongeduldig ben, komt best vaak terug. (Ik heb mezelf tot op de draad geanalyseerd en het is echt zo, ik ben gewoon razend ongeduldig). Neem iets als tekenen of schilderen of schrijven: het moet af. En wel nu. En als ik het niet afkrijg is het niet goed of okee of wat ook. Je hoeft geen HBO-studie te doen om achter dingen van jezelf te komen. Dat gebeurt me trouwens ook met het keiharde cognitieve en gedragstherapie oefenen..
(Ik vraag me alleen wel meer en meer af hoe al die professionele therapeuten het allemaal voor elkaar krijgen. Ik ben geloof ik veel te chaotisch om een normaal gesprek te voeren, want dan spring ik nóg harder van de hak op de tak dan in een blogje als dit. Krijg maar vast medelijden met mijn arme cliënten).
Mijn productiviteit verder vandaag? Mijn extra cijferlijst opgehaald. E. heeft 232.5 studiepunt gehaald tijdens de bachelor terwijl er 180 verplicht waren om het diploma te halen. (Okee, ik geef toe dat het masteruitstellend gedrag was en dat ik daarom een extra bachelorjaar heb gedaan). En ik heb, het is vast stom om daar trots op te zijn, maar weer eens de lift gepakt in het hoogste universiteitsgebouw om een formuliertje op te gaan halen. En veertien verdiepingen in zo'n supersnelle zoeflift in je eentje.. nou.. ik durfde dat eerst echt niet alleen. En nu dus wel. En dat is zo fijn ofzo. Thuis heb ik als een malle weer cognitieve therapie gelezen. Best leuk enzo.
Maar vanavond is het tijd voor Project X. Waarover misschien binnenkort wel meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten