Isolatie.

Ik voel me een beetje geïsoleerd. Een soort van kluizenaar, zeg maar. En eigenlijk is dat raar, want ik heb de afgelopen week echt belachelijk veel gedaan - lees veel mooie mensen ontmoet en leuke dagen/avonden gehad. Dat ik me geïsoleerd voel, komt omdat mijn Masteronderzoek heel voorzichtig zijn einde nadert en er dus ge-analyseerd moet worden. Ik heb het wiskundig inzicht van een kind van drie, dus stel je ongeveer voor hoe ik luid lelijke woorden zeggend hier achter mijn pc zielig zit te zijn. Vooral ook omdat mijn laptop er nog steeds niet is en deze computer als het een mens was een omaatje achter een rollator was die nooit op tijd over kan steken, omdat het stoplicht alweer rood is als ze pas halverwege is. (Dit moet je enig beeld geven van de sloomheid en traagheid van deze pc). Maar toen ik stiekem even ging kijken bij de eerste hypothese leek het wel een beetje significant resultaat te geven dus dat zou zo ontzettend leuk zijn, dan weer. Maandag had ik mijn laatste tentamen en met een beetje pech wordt dat nog een herkansing omdat het vreselijk moeilijk was en er een paar ontzettend irritante rotvragen inzaten. Heel vervelend als je zeven vragen hebt en er een stuk of drie eigenlijk niet of maar half weet. Veel dagdromen kan dan tot creativiteit leiden, maar dagdromen helpt je geen zier verder als je irritante rouw en traumavragen moet beantwoorden. (Wat klink ik mopperig!). Nog één mopperdingetje dan:  Het is dus definitief niks geworden met stageplekken. Gisteren had ik toch een aardige mevrouw aan de lijn, ze was echt leuk! - 'wij werken alleen samen met de universiteit Nijmegen'. Die had ik al eerder gehoord. Vandaag kreeg ik een brief waarin stond dat als we niets hadden gehoord we ook geen stageplek hadden. Nou, that's the case. Dus. Maar het ís natuurlijk een kans, dus ik ga echt vrijwilligerswerk doen - maar ik weet nog niet wat voor betaald werk ik daar eens naast moet gaan doen.. De mevrouw gisteren aan de telefoon had het over het nut van kruiwagentjes, maar mijn halve familie is boer of timmerman dus dat schiet niet zo op. Tenzij ik mag oefenen op koeien, maar dat schiet ook niet zo op.

(Als ik al te hard mopper probeer ik maar aan de ruisende sneeuw van zondagavond te denken en de stilte waarmee dat vergezeld ging).