Ik ben eruit!
Gisteren, in de collegezaal. In alle hoeken wordt gefluisterd over de onmogelijkheid van het vinden van een stageplaats en als het dan niet over de onmogelijkheid gaat, dan wel over de immense moeilijkheid ervan. Misschien zijn moeilijkheden kansen, misschien wel. En dus weet ik nu wat ik ga doen als ik ook één van de hopeloze gevallen ben die het niet is vergund over een half jaar af te studeren. Ik ga gewoon lekker veel vrijwilligerswerk doen en dan misschien maar eens bij een instelling ofzo. Want ik doe dan ervaring op, leer een hoop en misschien ben ik dan wel meer 'klaar' voor het stagelopen dan ik me nu voel. Maar goed, tijd zal het dus leren, maar het geeft wel rust om een beetje beter te weten wat je wilt. Verder zal ik ook een 'echt' baantje moeten zoeken - want met alleen vrijwilligerswerk blijf ik een beetje blut natuurlijk.
O en, heel leuk: In 2011 hebben we met een hele club een bacheloronderzoek gedaan naar de obsessieve-compulsieve stoornis (checkgedrag enzo). En nu wordt dat gepubliceerd in een Nederlands tijdschrift. Eindelijk iets leuks voor op mijn cvtje :).
Gefeliciteerd met de publicatie! Vrijwilligerswerk is inderdaad een goed idee. :)Beter dat dan niets. Maar is het echt zo moeilijk om een stageplek te vinden? (vraagt een zesdeklasser die nog steeds geen idee heeft met welke bachelor ze volgend jaar moet starten)
BeantwoordenVerwijderenDankjewel :). En ja, nu is het moeilijk.. maar dat komt door de bezuinigingen, dus hopelijk is dat niet voor altijd - dus misschien kun je toch psychologie blijven overwegen :).
Verwijderen