Als ik schrijf gaat het altijd over ik ik ik ik ik en nogeens ik. Als ik alle keren dat ik het woord ik in een blog, mail of brief gebruik dik zou drukken of in hoofdletters neer zou zetten dan zou het bijna naar je toe komen of op je af.
Waar komt al die stomme ik-gerichtheid toch vandaan? Dat wil ik helemaal niet!
Maar het is jouw blog en daar schrijf je dus jouw mening, jouw gedachten en alles wat je ook maar wilt delen. Het is van jou en dus schrijf je ook over jezelf
BeantwoordenVerwijderenVolgens Lacan treedt een kind de taalorde binnen wanneer hij 'ik' begint te zeggen. Maar het woord 'ik' zegt niets over jou, zelfs je naam niet, want het is arbitrair en iedereen gebruikt bovendien 'ik'. Dat is waar ik aan moest denken.
BeantwoordenVerwijderen