Ik had natuurlijk gezegd dat ik nog een blogje over Valentijnsdag moest schrijven. Vorig jaar postte ik deze foto en ik kan zeggen dat ik op de één of andere manier toch een beetje anders over die dingen denk dan toen. (Volgens mij was ik toen weer eens gefrustreerd, eigenlijk weet ik dat wel zeker).
Vroeger vond ik relaties gruwelijk - en vond ik het echt naar als mensen in mijn omgeving een relatie kregen. Ik was een beetje bang dat het dan over en uit zou zijn met vriendschappen. Nu vind ik dat anders - al blijf ik het idee altijd even wennen vinden, maar het lukt me veel beter om blij te zijn voor die mensen. Het is trouwens maf, want liefde is nou net zo'n onderwerp waarover heel veel geschreven wordt, maar de meeste mensen zullen op hun blog niet precies vertellen hoe ze erin staan. Dat ga ik dus ook maar niet doen. En nee, ik heb geen vriendje (geen vriendjevriendje in ieder geval), zelfs niet bijna (denk ik - en misschien zelfs wel niet of nooit). En ik ga dus ook geen valentijnskaarten sturen, omdat ik nog altijd de visioenen van het beteuterde gezicht van mijn broer voor me zie, die vroeger - ongetrouwd en een broekje - eens een mooie roze kaart kreeg waarin in keurig dameshandschrift stond dat de bewuste dame 'dan en dan' bij de bieb was. Dat is allemaal al weer jaren geleden, maar we kwamen erachter wie het was en ik weet dat als ik haar zag ik niets kon dan een beetje meewarig glimlachen (als zusje van). En zo wil ik dus niet worden. En dus stuur ik geen kaarten, want het kan genant zijn. (Eigenlijk is het sowieso onzin enzo - maar ik ben me de laatste paar maanden ook maar weer temeer gaan realiseren hoe leuk ik post vind en dat ik hartjes ook wel heel lief vind en dat ik kaarten sturen en krijgen gewoon fijn vind, dus ík persoonlijk zou kaarten krijgen wel leuk vinden (van iedereen trouwens) en omdat in de bijbel staat dat je anderen moet behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden... al sloeg dat geloof ik niet op valentijnskaarten).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten