Het was vanmiddag, half drie. Ik zat in de trein - want ik moest weer een stuk thesis doorspreken en ik was weer op weg naar huis. Tegenover me zat een aardig uitziend meisje muziek te luisteren. Schuin naast me zat een man met zijn hond. Een zwarte labrador. En toen werd ik toch verliefd op dat beest. En dat terwijl ik helemaal niet per se zo'n grote hondenvriend ben (al vind ik ze ook niet stom).
Maar hij keek me dus aan. En toen, toen ik bijna bij het station was kwam hij even snuffelen. Ik deed m'n handschoen uit en kreeg een beste lik van het beest. En dan die ogen. Toch een beetje warme gevoelens zo kort voor Valentijnsdag :). (Daar moet ik ook nog over bloggen trouwens, snel).
Geen trouwer maatje dan een hond! En daar weet ik alles van.
BeantwoordenVerwijderen