1. Ik wilde al zo lang weer afspreken met allemaal mensen die ik lange of korte tijd niet had gezien. Nu de vakantie voorbij is, kan dat. En dat heb ik dus gedaan. Hoeveel goedheid is dat? Het is fijn om soms diepe gesprekken te voeren, gewoon omdat het kan.
Gisteren sprak ik af met vriendin E. We wandelden en maakten wat foto's.
|
Kijk. Beetje Vintage. |
|
En bij een ondergaande zon is álles mooi. |
We liepen dus ergens in het bos en hoorden ineens pianomuziek. Waar zou dat vandaan komen? Dachten we. En dus liepen we in de richting van het geluid. Het zou zomaar eens uit een gebouw bij het kasteel kunnen komen. Dus we liepen daarheen. Maar daar was het niet. Mysterieus bleef het geluid voor ons uitdansen. Zou het dan uit et koetshuis komen? Maar nee, ook daar kwam het niet vandaan. Misschien staat ergens middenin het dorp een piano op straat? Of, wat ons waarschijnlijker leek: het geluid kwam uit de luidsprekers die het winkelend publiek van muziek moeten voorzien. Wel wat gek dat we het in het bos al konden horen, maar dat zou dan maar zo zijn. Toen zagen we wat mensen staan met smartphones. Ik begreep nog steeds niet waar het geluid vandaan kwam. Totdat E. naar boven wees en zei: Kijk daar. Een heel ensemble zat op het dak van het gemeentehuis mooie muziek te maken. Natuurlijk zijn we de rest van de avond bij dat café gaan zitten en hebben genoten van mooie muziek. (Zulke verrassingen zijn fijn).
2. Ik heb er geen foto's van, maar het maakte me wel heel gelukkig: een verjaardagsfeestje van iemand in de buitenlucht met heel veel kaarsjes, lampjes, een sterrenhemel en vuurkorven. De hele zomer zat ik al te hopen op zo'n avond en op de één of andere manier is het gewoon gelukt om dat mee te maken. Heel goed was dat.
Wat grappig. Gewoon zo op het dak...
BeantwoordenVerwijderenik heb helemaal een beeld bij dat sfeertje op die verjaardag... heerlijk. fijne zondag!
BeantwoordenVerwijderenJa fijn dat soort verjaardagen op een zwoele zomeravond! Wat een rijkdom allemaal hè.
BeantwoordenVerwijderen