Mijn week. (Omdat weekoverzichten zo vaak voorkomen en natuurlijk ook wel leuk zijn).

Ik vind dat altijd zo leuk. Blogjes waarin mensen een weekoverzicht laten zien. Knap vind ik dat ook, omdat je dus de hele week precies bij moet houden wat je hebt gedaan en daar liefst ook nog foto's van moet maken.

Nou ja. Ik maak er maar gewoon een combinatieplaatje van. Mijn weken zijn op het moment heel veel van hetzelfde, maar waarvan wel heel veel heel leuk is.

* Drie dagen in de week werk ik dus als psycholoog en mag ik mensen behandelen en testen (waarbij ik soms mijn rechterhand een beetje verpruts door al het schrijven). Foto 3 laat mijn plankjes zien met Ikea-cactusjes, protocollenboeken, de DSM, ex-studieboeken en een nieuw studieboek voor de basiscursus cognitieve gedragstherapie waarmee ik in oktober begin.
* 's Avonds heb ik nooit zoveel zin in sociaal zijn als ik de hele dag mensen heb gezien. Meestal pak ik dan een boek of ik ga haken. Mijn nieuwe project is een poncho in mooi groen.
* Thee. Ik drink thee op mijn werk en heb daar zelfs een theedoos neergezet. Dit is die van thuis. Ik hou het meest van thee met citrus én van varianten op chai.
* Het kan niet altijd leuk blijven. Soms krijg je ineens een blaasontsteking. Ook al was de laatste keer dan alweer heel lang geleden. Eigenwijs als ik was, wilde ik geen antibiotica, dus vandaar: een cranberry-vitamine C-kuurtje. Lijkt wel aan te slaan trouwens.
* Wel weer leuk is dat de herfst oogsttijd is. Die paprikaatjes zijn erg mini (en ik heb ze in januari gezaaid en nu pas resultaat) maar het idee is leuk.
* Mister Konijn. Hij begon een beetje eng te worden want uit zijn oren groeiden allemaal nieuwe oren. Vandaag heb ik die extra oren er maar even afgeknipt.
* Ik heb er geen foto van gemaakt, maar: mijn auto is op dit moment nogal eens onderwerp van gesprek. Je moet weten: we wonen in een afgelegen uithoek, waar de dichtstbijzijnde bushalte tien minuten fietsen is en het dichtstbijzijnde station een kwartier rijden (met de auto of bus). Ik vind dus dat ik een auto moet hebben, zeker nu ik werk en een cursus ga doen. Maar goed. Mijn auto dus. 16 jaar oud, een trouwe Ford Ka. Iets in mijn dicht hem menselijke eigenschappen toe en gelooft ook dat die auto gevoel heeft (normaal doen alleen mannen dat). Maar empathie heeft die auto niet. Onlangs rookte hij en stond ik met rode lampjes aan de weg. De garagemeneer pikte me op en de auto werd weer gemaakt. Toen sloeg de auto bijna af als hij stationair liep. Dus de garagemeneer heeft hem weer gemaakt. Toen ging ik weer rijden en dacht: het is wel warm hier. Bleek dat de verwarming aan staat ook al staat hij uit. Toen ging het wiel tegen het spatbord aan met sturen. Dat is al vaker gebeurd, dus het hindert niet. Maar eigenlijk moet je zoiets wel laten maken natuurlijk. Dat njjjeng- geluid elke keer werkt op mijn zenuwen. Toen (het lijkt een opstel uit groep 6) reed ik dinsdag naar een naburig dorp en toen lichtte het lampje van de koelvloeistof even op. Dat had ik ook al eens eerder gehad en dat kostte toen zeker meer dan 100 euro om het te laten maken. En toen. Toen? Had ik er genoeg van. Ik heb een (idioot: want mag niet te duur en niet teveel kilometers en klein en benzine en en en) lijstje ingeleverd bij de garage en nu gaan we dus op zoek.
* Gisteren heb ik de secretaresse van Laura Denkt ontmoet. En Laura zelf natuurlijk ook. Natuurlijk was ik weer eens verdwaald op weg ernaartoe. Als ik een duif was, strandde ik vast en zeker op een station en was er een pootje afgereden door een trein.
Toen ik eindelijk het juiste pand gevonden had, stond ik te rammen op het naamplaatje van de bel in plaats van de bel zelf. Maar ik ben er gekomen en het was heel erg leuk!

Nou ja. Dat was dus mijn week. Misschien ga ik nog maar eens een cake bakken vandaag :)