Naar de dierenarts.

Ik had de wekker op half acht gezet. Op m'n vrije dag nog wel. En geloof me, hoe ik er ook aan probeer te wennen om elke dag om zeven uur op te staan (iets met werk en om acht uur beginnen), ik ben 's ochtends niet aanspreekbaar tot de koffie van half tien. Ik lijk gewoon niet gemaakt voor vroeg opstaan.

Dat terzijde. De reden dat ik vanmorgen zo vroeg m'n bed uit moest, was omdat ik nog een afspraak bij de dierenarts had staan. Mijn arme kat, die vorige week wat teveel haren had gegeten, bleek een ruis bij het hart te hebben en daarom hadden we besloten om een hartecho te laten maken.

Daar ga je dan. Kat in het bakkie. (Eerst beledigd, later een beetje apathisch). In de wachtkamer zit een aantal dames met hondjes die luid enthousiast beginnen te blaffen als ze elkaar zien. Het Jack Russelltje kwispelt tussen al het trillen door (want het arme beest is als de dood voor de dierenarts). Een grote stoere man met een ook al grote stoere hond komt binnen.
Terwijl dit alles plaatsvindt, steeg er een gebrom op vanuit mijn kattenmandje.

Maar daar kwam dan de dierenarts. Op naar de hartecho.

Verbazingwekkend eigenlijk wel. Mijn kat is niet de meest aardige kat, maar werd ineens zó zoet. De dierenarts haalde een plukje haar weg, de assistente hield de voorpoten van de kat vast en ik de achterpoten en daar gingen we dan. Tof, om op het apparaat een kloppend hartje te zien. Een beetje spannend ook wel (een beetje heel erg). Want je weet maar nooit wat er precies aan de hand is.

Gelukkig werd dat vrij snel duidelijk. Een veel voorkomend probleem bij katten is dat de hartspier steeds dikker wordt en er minder ruimte in de kamers is. Meer ga ik er niet over zeggen, omdat mijn kennis niet toereikend is.

We gingen in ieder geval naar huis met een doosje bètablokkers (eigenlijk voor mensen) waarvan we de kat nu elke dag twee keer een kwart moeten geven. Ik ben heel benieuwd hoe lang ze ons nog lief vindt, want de haarballenpasta geven was ook niet bevorderlijk voor onze verhouding. Hoe dan ook, ik ben heel blij dat er iets aan te doen is :).