Excuses om niet te bloggen.

Wát? Heb ik meer dan een week niet geblogd?

Waarschijnlijk heeft het iets te maken met ziek zijn (en niet kunnen praten), werken ondanks het ziek zijn (normaal ben ik een watje, dus ik ben een beetje trots), het hele huis doorrennen om je kat een pil te geven (en je kat die het hele huis doorrent omdat ze al wéét dat er een pilletje gaat komen; dit herhaalt zich twee keer daags) en boeken lezen (want ik heb weer wat geld om boeken te kopen nu ik werk en na al die jaren is het echt té fijn om in een boekenwinkel te snuffelen en inhalig naar de kassa te rennen met boeken onder je arm). O ja. Ik wacht nog af tot er een dyslectische, nagelbijtende vrachtwagenchauffeur met een klokkenverzameling op mijn datingsiteprofiel gaat reageren (zodat ik eens kan kijken of ik weet hoe ik iemand af moet wijzen). Of een blondine die woe-dend is omdat ik zpelvauten haat. (Teveel mensen denken dat 'me' een bezittelijk voornaamwoord is. Dat je dat in een berichtje doet is tot daaraan toe, maar ook gewoon in mails? Nee, het is niet 'me liefde' - maar 'hou je van me? en 'mijn liefde' O en: d's en t's. 'Het word vandaag mooi weer' - voelen die mensen dan niet dat daar nog een 't' bijmoet?). Wacht, ik vergat te vertellen dat ik gisteren maar weer eens heel uitgebreid heb gekookt (kip, citroen, olijven) en dat ik eergisteren taalles ging geven en meteen een groot bord Tabouleh kreeg wat superlekker was (mijn eigen variant faalde jammerlijk, maar dat terzijde).

Volgende week begint mijn nieuwe baan. Dat wordt een paar weken burgerlijk vijf dagen in de week werken. Maar eerst maar zorgen dat ik weer leer praten.