Als je denkt over wat eerlijk is.

Wat eerlijk is, is dat degene die het langst wacht als eerste datgene krijgt waarop hij of zij wacht. Ja, toch?

Nou, ik zoek nu een jaar en drie maanden naar een stageplaats en inmiddels heb ik twee sollicitatiegesprekken gehad deze periode (tegen vier de vorige periode) en bij de eerste kreeg ik als feedback dat ik "een heel goede tweede" was. De tweede moet ik nog afwachten - vandaag, fingers crossed. Het was een geweldig gesprek - ook al was ik bloednerveus - maar op de één of andere manier kan het volgens mijn gedachten gewoon niet dat ik een stageplek krijg. Het was tot nu toe altijd hetzelfde liedje aan de telefoon..

En kom op, ik wil ook graag een oostenwind en kou en sneeuw en dat komt ook niet, zelfs al hadden ze het nog wel bijna beloofd. Is dat raar? Dat je logica gaat krijgen van: Het wordt niet het weer dat ik wil, dus de stage die ik graag wil krijg ik ook niet? Ja, dat is raar - dat vind ik zelf ook. En om dan maar weer op de titel van deze blog terug te komen: Zo werkt het niet.

Degene die het beste is en de meeste ervaring heeft krijgt een plek. Logisch, echt wel.

Maar soms ook zo frustrerend. Soms zoekt diegene nog maar net. En ik al zo lang.

(Toch ben ik nog steeds aan het hopen. En heel erg desnoods wordt het een onderzoeksstage, maar dat is dan maar zo).