Als X gebeurt, nou, dan bén ik toch gelukkig.
Als X daarentegen niet gebeurt, dan zal ik mijn dagen slijten in zwelgend zelfmedelijden.
En dat is nou zo'n onzin dat ik op mezelf aan het oefenen ben. Soort van cognitieve therapie ofzo. En ik realiseer me weer eens te meer dat het helemaal niet zo makkelijk is om in een alternatieve gedachte te gaan geloven. Maar ik probeer het. Als de docente zegt dat je gevoel achter je gedachten aanhobbelt kan mijn gevoel best mijn nieuwe gedachten gaan geloven: Als X gebeurt ben ik gelukkig. Als X niet gebeurt is het ook goed.
Give it time.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten