In sommige zinnen komen meerdere woorden voor die soort van onverenigbaar zijn. Het kunnen woorden zijn die objecten aanduiden (zoals 'partytent') en woorden die een toestand aanduiden (zoals 'storm'). Onverenigbaar is misschien een groot woord, maar alleen al het noemen van deze twee woorden in één zin biedt wel perspectief voor een verhaal wat bijna niet goed af kan lopen.
De emotie die jij nu voelt is leedvermaak. En alleen al daarom lees je deze blog.
Vorige week vrijdag gaf ik een feestje. Een 'ik-ben-25-en-bijna-afgestudeerd-en-dat-moet-ik-vieren-feestje'. Met familie en vrienden. Nu hebben we wel een leuk huis, maar ook een niet zo groot huis. En ik heb een nette moeder (een érg nette moeder) die geen rommel in huis wil. Dus mijn feestje was - zoals al mijn feestjes sinds 2008 - in de garage. Mijn plan was het volgende: we bouwen een partytent tegen de garage aan. Dan past het wel met familie en vrienden.
Zo gezegd en zo gedaan. Vorige week donderdagavond werd de partytent opgezet (niet door mij). Het was een mooie partytent. Een heel grote. En ach, we wonen niet aan zee - dus het zou wel meevallen met de storm. De tent stond bovendien goed beschermd tussen het huis en de bomen en de heg. Heel veilig dus. Ik ging die avond naar bed en zag de tent wel wat flapperen, terwijl het nog niet echt hard waaide. Maar verdringen is een kunst die ik best wel goed beheers. Ik verdrong de partytent naar de uithoeken van mijn brein en zorgde dat ik met geen enkele mogelijkheid eraan herinnerd werd. Kussen over mijn hoofd zodat ik eventueel geklapper van tentzeil niet zou horen. Tegen de ochtend hoorde ik het harder waaien en ik dook nog wat dieper onder de dekens met het kussen nóg wat meer over mijn oren. In de uithoeken van mijn brein zag ik een wit gevaarte langs het huis snellen. Het was geen spook. Maar ik vertelde de uithoeken van mijn brein dat ze zich niet aan moesten stellen. Kom nou.
Ik stond op. Wakker en wel. Zag op internet dat de storm rond negenen het sterkst zou zijn. Dus ik dacht: Ik ga douchen. Verdringen kan ik écht heel goed. Ik hoorde een beetje wind, maar ach.
Toch knap van die tent. Pas toen ik half aangekleed in een dampige badkamer stond, hoorde ik voor het eerst een geluid wat klonk als 'kling'. En 'klang'. Wat ik zag toen ik uit het raam keek was wel wat teleurstellend. De ene helft van de tent hing over de heg. De andere helft hing over het huis.
Partytenten en storm? Geen goede combinatie.
Genoeg leedvermaak: het feestje was wél leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten