De blik.

Ik schrijf heel vaak dat ik een tijdje geleden ergens over schreef. Ook nu. Een tijdje geleden schreef ik namelijk over zelfspot. Hoe grappig dat is en hoe fout het uit kan pakken. Als je de spot drijft met iets wat eigenlijk niet grappig is – misschien wel om te proberen het grappig te maken.

In die blog dreef ik de spot met mezelf en kopiëermachines. En over mezelf en mannen. Niet per se aan elkaar gerelateerd. Schrijven over een kopiëerapparaat wat je over de rooie helpt is iets wat eigenlijk wel kan. Het is nog handig ook: je hoeft de lastige klusjes niet meer op te knappen. Schrijven over man nummer zoveel die je maar weer eens hebt beledigd zonder na te denken over mannelijk eergevoel is genânt. Er zijn altijd grenzen.

Maar onderwerpen die in de buurt van grenzen liggen, zijn wel interessant. Ik bedacht me om maar eens te schrijven over ‘de blik’. De blik die mannen en vrouwen tonen wanneer ze iemand áárdig vinden. Het woord áárdig heb ik van één van mijn vriendinnen gehoord. Je hebt aardig en je hebt áárdig – net als je leuk en leukleuk hebt. Soms zorgt dat voor verwarring. Als ik zeg: “Dus, je vindt hem áárdig?” dan zeggen anderen: “Nee joh, ik ben verliefd!” “Dat bedoel ik ook,” zeg ik dan.

Op die manier.

En die blik dus. Die mensen echt niet altijd tonen wanneer ze iemand áárdig vinden, maar ook wanneer ze iemand gewoon leuk vinden om mee te flirten. Verwarrend vind ik dat. Je mag nooit conclusies trekken.

Mijn mening over de blik:

   1.  Je krijgt hem over het algemeen van iemand die jij niet áárdig vindt.

   2.  Het ziet er (meestal) stom uit. Als je nog lang zo blijft kijken komt er kwijl uit je mond en moet je dweilen.

Mijn gedrag wanneer ik de blik zie:

   1.  Als iemand die ik niet áárdig vind zo naar mij kijkt, kijk ik naar de grond of naar het plafond of naar iets anders heel erg interessants. Bij gebrek aan iets interessants kan zelfs een stoeptegel ineens heel interessant worden. Negeren heet dat. Dat kan ik heel goed.

   2.  Als iemand die ik wel aardig vind (of áárdig, maar dat is wel zeldzaam) zo naar mij kijkt, kijk ik ook naar de grond. Of het plafond. Alsof ik heel diep na moet denken over gewichtige zaken. Dat moet ik dan ook.

   3.  Als een meisje zo kijkt naar een jongen die ik aardig vind dan wil ik boksen. Met haar hoofd als boksbal.

   4.  Als een willekeurig meisje zo kijkt naar een willekeurige jongen dan kan het schattig zijn. Of andersom. Heel af en toe. Bij hoge uitzondering. Zolang er geen kwijlplasjes op de vloer verschijnen en zolang ze elkaar geen kopjes geven.

Mijn doelen met deze blog:

   1.  Vermaak.

   2.   Lering.

[Het is toch wel grappig dat er een speciale blik bestaat die zowel irritant als lief kan zijn.]