Waarom ben ik bang voor mensen die slimmer zijn dan ik? Of mensen met een hogere rang of of wat dan ook. Ze kunnen me niet maken of breken of wat dan ook - mijn eigenwaarde niet bepalen - maar het is heel frustrerend om te denken van wel. Het maakt toch helemaal niet uit dat m'n scriptie onder andere wordt nagekeken door een professor doctor. Het is ook maar een mens. Ik weet het allemaal wel. Maar het landt niet zo want ik blijf het heel erg eng vinden om beoordeeld te worden door grote mensen die alles heel goed snappen. Veel beter dan ik. (Kom op, ik wil helemaal geen wetenschapper worden dus het maakt eigenlijk niet uit. Maar wat als ik in de praktijk net zo'n chaoot blijk te zijn als ik nu in het onderzoek ben?)
(Vandaag moest ik mailen naar een mevrouw die een intelligent artikel had geschreven - een Canadese mevrouw. Helaas was één ding in haar onderzoek niet helemaal duidelijk en ik moet dat wel weten, want anders wordt het niets met m'n scriptie. Zelfs mailen vind ik eng. Het slaat echt helemaal nergens op).
Het verschil met vroeger is dat ik het toen allemaal maar gewoon niet deed en dat ik het nu wel moet doen, allemaal. Dus ooit leer ik dat het niet eng is.
Ik moet dus ook maar weer beginnen met snelweg rijden. Dat wordt ook minder eng als je het vaker doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten