Een controlefreak. Dat ben ik.
Ik wil weten als ik ergens aan begin dat het ook lukt - want mislukkingen: brr. Gevolg: Altijd alles helemaal uitdenken in scenario's en angsten en schema's en en en..
En ik raak in de stress als ik niet van tevoren weet wat ik moet doen en als dingen niet gestructureerd zijn. (Zo zou ik gek worden als iemand me in een kamer neerzet en zegt: Zo. Ga jij deze maar eens opruimen en schoonmaken. Want ik weet dan niet waar het begin is en waar het einde en ik ben heel snel het overzicht kwijt ofzo. Heel vervelend als je eigenlijk van tevoren precies wilt weten wat je gaat doen).
En toen ontdekte ik dat flexibiliteit helemaal niet zo'n raar woord is en dat je soms gewoon in het diepe moet springen want dat kan het leven alleen maar mooier maken en op een fijne manier spannend. Dat het ook prima is om zomaar *verrassing* iets leuks te gaan doen wat niet al weken in je agenda staat.
En dat het ook prima is om niet alles te willen plannen, plannen, plannen. (En niet teveel bezig zijn met het later. Het is zelfs zo erg dat ik, als ik een projectje haak, ik al constant te druk in m'n hoofd ben met het feit dat het afmoet en de projecten die ik erna wil haken). Of met een boek lezen dat ik in gedachten alweer bezig ben met het volgende. Onrust soms dus.
Maar bewustwording. En dat is altijd een grote stap.
ik snap je helemaal en het is zo belonend om die controle af en toe te laten varen kan ik je uit ervaring vertellen :)
BeantwoordenVerwijderenIk geloof je helemaal. En ik ben ook voornemens om dat te leren :)
VerwijderenGoh, wel leuk om te lezen dat ook jij zo'n onrust kan ervaren met iets simpels.
BeantwoordenVerwijderenHet zal steeds beter gaan, want hoe ouder je wordt en hoe meer levenservaring en tegenslagen je kent des te vaker dat je niet meer volgens de agenda gaat leven
Oh, maar volgens mij hebben veel mensen die psychologie studeren zelf ook wel dingen :). Het is dus niet zo vreemd. En ik leer het wel. Ooit.
Verwijderen