De meningen zijn verdeeld.

Iedereen heeft wel een mening - hetzij één waar hij of zij goed over heeft nagedacht, of een totaal niet weloverwogen mening die volledig aan anderen ontleend is.

We hebben in ons land de vrijheid om onze mening te uiten. Dat doen we dan ook - en even zo vaak slaan we elkaar *niet letterlijk* de hersens in. Soms zijn dat hele kleine dingetjes.
Neem nou bijvoorbeeld mij. 1.68 meter lang. Behoorlijk gemiddeld. Met voorlopige meningen-die-dus-weer-kunnen-veranderen. Ik hou van de winter. (Edit: ik hou van de winter als er sneeuw ligt en het vriest. Ik hou niet van wind en regen). Ik voel groeiende verontwaardiging als iemand het dúrft te zeggen dat de winter stom is (zelfs al vind ik regen en wind ook vreselijk deprimerend).
Op winterforums wordt over de winter gediscussieerd. Als A tegen B zegt dat het volgende week winter wordt en het wordt geen winter, is B boos op A. Zo gaat dat. Online scheldt B de arme A maar even de huid vol want potjanverdriedubbeltjes.

Wat ik grappig vind aan een blog over meningen, is dat je hoe dan ook een mening weergeeft. Zelfs als je er zelf over schrijft.

Ik denk dat het heel goed is om vrijheid van meningsuiting te hebben. Dus dat mensen andere mensen doodmaken omdat ze hun mening uiten: niet okee. Ernstig niet okee zelfs.
Maar ik denk ook dat er een 'maar' is.
Vrijheid betekent ook verantwoordelijkheid. Het betekent dat je zelf kunt weten of je iemand gaat kwetsen of niet. En daarmee wil ik dus niet zeggen dat iemand die zich gekwetst voelt op een extreme manier moet reageren. Ik denk dat de meeste mensen dat soort gedrag afkeuren en nog meer: betreuren.
Wat ik wél wil zeggen is dat vrijheid van meningsuiting kan betekenen dat je pareltjes van kritische tekeningen de wereld instuurt. Die mogen best pijn doen en soms ook best lachwekkend zijn, want mensen na laten denken en kritisch laten zijn over zichzelf is denk ik ontzettend belangrijk.Wat dan wel en niet kan zal per persoon verschillen.

Hoewel het uiten van emoties misschien ook een belangrijke functie van 'vrijheid van meningsuiting' is - vind ik 'frustratie uiten' of 'gewoon mensen belachelijk maken' een grens. Je hebt altijd de vrijheid om over die grens heen te gaan. Misschien hangt het af van het soort persoon dat je bent of je dat kunt doen.

Misschien sla je zelf wel met tranen in je ogen van het harde lachen met je vuisten op de vloer en moet je heel hard je best doen om niet in je broek te plassen. Want o, iemand heeft je zo geniaal belachelijk gemaakt.

Maar ik denk dat zelfspot beter voelt dan wanneer iemand anders je belachelijk maakt. Mensen zouden allemaal wat meer zelfspot moeten tonen.
Daarbij kunnen ze zelf de grens aangeven die voor hen van belang is.

-

Mijn ideeën hierover. Voorlopig dus, want misschien denk ik er ooit wel weer anders over.