Er zijn boeken die je gewoon moet lezen. Dit is er één van. Over een excentrieke oude man waar je naarmate je meer leest, steeds meer van gaat houden. Een kat met één oor en een halve staart. Buren. Op een bepaalde manier gaat het zelfs over liefde. Zoals in deze zin:
'Nu moet je dubbel zoveel van me houden,' vroeg ze
Toen loog Ove tegen haar en zei dat hij dat zou doen. Ook al wist hij dat hij onmogelijk meer van haar kon houden dan hij al deed.'
Dat dus. En wat die emoties betreft: Het is geen boek om in de trein te lezen. Soms is het boek hilarisch (en wil je niets liever dan heel hard lachen). Soms is het boek ook weer een enorme tranentrekker. Allebei dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten