Tijdens mijn stage schreef ik massa's diagnostische verslagen. Als iemand enerzijds zijn problemen actief aanpakte (en daar dus hoog op scoorde) maar anderzijds ook juist heel erg over zijn problemen piekerde zonder daar iets aan te doen, rapporteerden we dat in een diagnostisch verslag als tegenstrijdig. Zoals ik het nu doe, dikgedrukt en wel. Als iemand hoog scoorde op zelfgenoegzaamheid (wat wil zeggen dat die persoon behoorlijk egoïstisch is) maar tevens op zelfopoffering (weer een andere vragenlijst) is dat eveneens tegenstrijdig. Zo ging dat. Wanneer het onderzoek dan werd teruggegeven zaten we tegenover de persoon in kwestie en vroegen om verklaringen. Omdat een persoon zichzelf het beste kent. Waarbij ik dan wel aan moet geven dat sommige vragenlijsten altijd tegenstrijdigheden laten zien.
(Het leukste vond ik het als de resultaten van een onderzoek een eye-opener voor de mensen waren en ze zeiden: "Ja, ja, dat klopt". Sommigen hadden daarbij tissues nodig).
Wat ik ook tegenstrijdig vind, is mezelf. Hoogst tegenstrijdig.
Ik liep te verlangen naar het einde van de stage, want hee, dan kan ik afstuderen en uitslapen en allemaal leuke mensen zien. (O en, in het bos wandelen in de herfst. Kan het beter?). Ik zag er ook naar uit om tijd te hebben om boeken te lezen en om weer mezelf te kunnen zijn.
Nu heb ik tijd voor al die dingen. Ik schrijf achter m'n laptopje aan het verslag (met dampende thee erbij). Ik doe mijn best om mijn sprei af te haken. Ik lees boeken (ja, eindelijk). Ik zie mensen weer die ik lang niet gezien heb [en ook mensen die ik wel vaak zie] en word daar heel gelukkig van.
Dan zijn ze daar ineens. Als een grote, door de wind voortgejaagde wolk. Gedachten.
"En, had je je al bedacht wat je met je leven gaat doen?"
"Je moet geen boek lezen, alle andere mensen zijn aan het werk."
"Het is stom dat je je niet op je gemak voelt in grote groepen mensen die je niet kent."
Onder andere.
Maar misschien is dat wel de luxe van het westerse bestaan. Als je je druk maakt of je je hoofd mag houden en of je morgen wel te eten hebt, dan zijn die vragen stukken minder essentieel.
Die baan komt er wel... die is natuurlijk wel nodig om straks te kunnen overleven en om te kunnen leven. Maar na al het studeren mag je heus wel eerst even genieten!
BeantwoordenVerwijderen"Omdat een persoon zichzelf het beste kent", soms durf ik dat te betwijfelen... heeft waarschijnlijk ook met leeftijdsfase enzo te maken, maar toch.
BeantwoordenVerwijderenEn misschien ook wel met dingen wel weten, maar ze niet willen zien :)
VerwijderenOh! Ik dacht dat ze bij enquetes de tegenstrijdige gevallen gewoon weggooiden omdat die personen gewoon niet betrouwbaar zijn ;) Het verhaal met de tissues vind ik veel leuker. Ik houd van eye-openers, ook bij mezelf. :)
BeantwoordenVerwijderen