Een symposium.

Misschien word ik toch maar relatietherapeut..

Nou ja, ik weet het niet. Ik hoor dus van mensen die wel relatietherapie geven dat het echt wel ingewikkeld is. Maar tegelijkertijd is het heel erg interessant. Afgelopen zaterdag mocht ik helpen op een symposium. Het leuke was dat er workshops waren en dat we deel mochten nemen aan deze workshops. Iedereen moest zich daarvoor inschrijven, maar ik, luie vrijwilliger, ben gewoon naar de drie - voor mij - meest interessante gegaan.

De eerste workshop ging over verbinding in relaties. Er werd het één en ander verteld over Emotion-focused therapy. Wat ik heel interessant vond aan deze workshop was het idee dat als partners communiceren er vaak wensen en verlangens achter datgene zitten wat geuit wordt. Iemand kan bijvoorbeeld boos reageren op iets wat helemaal niet zo heftig is. De oorzaak daarvan kan dan weer liggen in een bepaalde behoefte. Er werd ook een filmpje getoond, deze:

Ik vond het een behoorlijk heftig filmpje. Het laat zien wat er gebeurt als een moeder twee minuten NIET reageert op haar kind.

De tweede workshop ging over seksualiteit. De informatie die gegeven werd was voor mij niet nieuw (dankzij de cursus seksuologie). Seksualiteit is in christelijke kring soms nog best wel een taboe. In de workshop werd gezegd dat er twee uitersten zijn die veel voorkomen in christelijke kring. Mensen zien seksualiteit ofwel als iets vies, ofwel als iets zooo heiligs en zooo geweldigs dat het onherroepelijk tegenvalt. Lijkt me trouwens een mooi doel, om dingen meer bespreekbaar te maken en ook om meer realistische kanten te laten zien, zodat mensen minder onrealistische verwachtingen hebben. Verder kwam ook dit filmpje naar voren, waarin een Afrikaanse pastor een tekst uit Hooglied heel inzichtelijk maakt. (Dat het lichaam van een vrouw is als een palmboom - en dat iemand lang-zaam naar boven moet klimmen). Grappig trouwens dat de Bijbel een boek als Hooglied bevat wat behoorlijk expliciet kan zijn. (Hoewel ik die pastor trouwens heel grappig vind, krijg ik ook een beetje de kriebels van hem. Brr).

De laatste workshop ging over de mens in context van zijn familie. Mensen kunnen op verschillende manieren met elkaar communiceren, verschillende niveau's ook. Mensen kunnen feiten vertellen, overtuigingen, maar ze kunnen ook uit hun hart of zelfs uit hun ziel spreken. Een belangrijk thema in de workshop was 'teleurstelling' in familieleden. Sommige mensen durfden aan te geven dat ze weleens teleurgesteld waren door familieleden. Het idee wat ik bij deze workshop kreeg, was dat het in de context van je familie ook heel belangrijk is om datgene te doen wat goed is voor jezelf, hoe lastig dat ook kan zijn. Het uitspreken als je dingen moeilijk vindt.

Relaties en seksualiteit zijn thema's waar ik veel meer over heb geleerd in m'n opleiding dan 'de mens en zijn familie,' maar ook daarover kan ik nog heel veel leren, denk ik.

In ieder geval was het een interessante dag. Zo heerlijk om dan 's avonds, na nog een gezellige avond met leuke mensen en een natuurfilm (waarin teveel dieren elkaar opvraten -_-) je bed in te duiken met het idee: Het was fijn vandaag!