Natuurlijk is mijn dagboek hartstikke geheim. Had ik eigenlijk wel ooit verteld dat ik een dagboek bijhoud? Twee zelfs. Een positieve-dingen-dagboek waarin ik puntsgewijs alle leuke dingen opschrijf. En een gewoon dagboek. Waarin ik vooral schrijf als m'n hoofd weer eens veel te vol zit en ik mensen en situaties wil analyseren. Vroeger knalde ik echt alles op m'n blog (dat hoef je niet op te zoeken, want die blog bestaat niet meer). Nu dus niet meer. Maar goed, onlangs had ik een gedachte die ik opschreef. En sommige dingen kun je wel met de wereld delen.
"Hoe vaak in ons leven zouden we de ervaring hebben dat we blind waren, maar nu zien? En zouden we dan telkens datgene wat we ooit zien zouden noemen weer als blind bestempelen? Er komt heus geen moment dat je alle antwoorden weet."
Wat een lekker belerend dagboekstukje.
Alles is een proces. En je kunt wel meer kennis vergaren, maar je kennis is nooit compleet. Ik bedoel, als je eten kookt is het simpel. Het eten is klaar, je eet. Een afgerond proces.
Maar je raakt nooit uitgeleerd. En niet dat ik dat wil, want dingen leren is heel erg fijn. Maar soms frustreert het me, omdat ik altijd streef naar die voltooiing - zoals bij die maaltijd. En die voltooiing heb je dus niet bij kennis. Je ontdekt steeds nieuwe dingen. En gaat oude dingen stom vinden. Soms keer je misschien weer terug naar oude dingen. Dan zou je iets eerst als zien zien. Dan als blind. En dan toch weer als zien. Rare wereld. Rare ik.
Je moet het niet beschouwen als dat je ooit blind was, maar dat je met de kennis die je op dat moment had, de beste beslissing hebt genomen. Aangezien je op dat moment alleen kon oordelen met de kennis die je toen had, en ik neem aan dat iedereen de 'beste' (wat beste is, is weer een andere vraag...) beslissing neemt, bestaat er voor mij ook geen "sorry" of "het spijt me". Als je dat zegt geef je eigenlijk toe dat je met de kennis die je toen had niet de beste beslissing hebt genomen... En dat doet toch niemand? Het voelt voor jouzelf als beste beslissing en die neem je. Het gaat dan wel echt om jouzelf wat bepaalt wat de beste beslissing is, dus je moet niet voor anderen kiezen of iets dergelijks, want dan gaat mijn theorie weer in de war :P
BeantwoordenVerwijderen