I met a man who's looking for perfection
Said he'd never met a girl who's good enough
His eyes are getting old like they'd love to love again
Such a lonely man
Such a lonely man
Said he'd never met a girl who's good enough
His eyes are getting old like they'd love to love again
Such a lonely man
Such a lonely man
- uit: a mirror is harder to hold, Jon Foreman.
Een eeuwige hang naar perfectie levert uiteindelijk niets op, omdat perfectie niet bestaat en omdat mensen graag imperfect willen kunnen zijn. En omdat mensen het niet volhouden als ze constant moeten proberen om te voldoen aan de hoge verwachtingen van een ander.
En omdat datgene wat eerst perfect leek uiteindelijk niet perfect blijft, omdat iedereen ouder wordt en aan verval onderhevig is (de man zelf ook, maar dat ziet hij niet) en omdat iedereen wel iets heeft of iets krijgt - een goede eigenschap die gaat irriteren, een slechte gewoonte die ontstaat, iets met donkere gedachten.. (de man zelf ook, maar dat ziet hij ook niet).
Zijn zon kan wel alle dagen schijnen, maar ineens betrekken de wolken de horizon in zijn hoofd en wordt hij verdrietig omdat dit alles is. En natuurlijk zijn er dan weer die gedachten die bonken en zeggen dat het niet kan, dat dit alles is, en dat er meer moet zijn en dat de wereld perfect moet zijn, dat hij alles moet doen om de wereld perfect te maken, dat de meisjes perfect moeten zijn. Maar dat zullen ze hoogstens alleen maar lijken. Voor een poosje. (Laat me dromen, zegt hij als je dat zegt. Niemand wil illusies kwijtraken, daarin is hij nooit alleen).
En toch is dit alles. Voor nu. Maar alles is heel veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten