Nerd. En een interessant onderzoek.

Misschien moet ik het maar gewoon toegeven. Ik irriteer me altijd mateloos aan mensen die hun hoge cijfers op facebook gooien - maar zelf doe ik het ook. Waarschijnlijk omdat ik maar heel af en toe echt hoge cijfers haal en meestal redelijk middelmatig (lees: ik haal zeventjes) ben. Maar nu, nu moet ik het weer even van de daken schreeuwen, want al mijn overdreven zelfonthulling (over hoe mijn 'ik vind het belangrijk hoe mensen over me denken' me tegenwerkt als ik therapie geef) en dergelijke heeft er maar mooi voor gezorgd dat alle sessies therapie geven bij de Douwe Egberts in een schijnbaar wel prima verslag hebben geresulteerd, want ik heb voor het eerst in m'n leven helemaal zelf een.. 9 gehaald. Nerdy nerdy me, maar ik ben er zo blij mee. (En toch blijven mensen die met hun cijfers smijten irritant. Heel erg irritant).

Ik heb nog een onderwerp waar ik weleens over wil schrijven. Een tijdje terug was er in 'liefs uit' van de KRO een christelijk stel wat absoluut geen seks voor het huwelijk wilde. Wat ze vooral zeiden was 'dat het niet mocht van hun geloof'. Ik denk zelf dat het prima is om die keuze te maken (misschien wel meer dan prima) maar dat het dan wel heel belangrijk is om over argumenten na te denken - want met alleen het idee 'het mag niet van mijn geloof' maak je denk ik niet per se heel veel indruk, zeker omdat de meerderheid niet snapt waarom God zou willen dat je dat niet doet terwijl je er iemand geen kwaad mee doet. Maar het grappige is dus dat het blijkbaar toch positieve gevolgen heeft - en er dus toch meerdere argumenten zijn dan alleen 'het mag niet van mijn geloof'. God (waarvan ik geloof dat Hij bestaat en meerdere lezers waarschijnlijk niet) heeft dit niet verzonnen om ons te pesten.

(Overigens, eerst een paar dingen: #1: ik denk dat de waarde die het huwelijk in christelijke kringen heeft, minder is in seculiere kringen - maar ik weet niet of het percentage echtscheidingen nu echt zoveel verschilt. Eigenlijk wordt het huwelijk dus als een soort van veilige omgeving gezien. Ik denk dat je dit in je achterhoofd moet houden, want het idee van 'als je elkaar zat wordt ga je gewoon uit elkaar' is in christelijke kringen minder aanwezig. Dat is niet stom, dat is trouw, ook als het niet makkelijk is. (*note: ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarin mensen die keuze wel moeten maken én ik heb er zelf geen ervaring mee, dus neem me mijn uitspraken niet kwalijk*). #2: veel christenen zullen het 'wachten' waarschijnlijk onzin vinden en het is een illusie om te denken dat de meeste christenen dat doen. Sommigen zullen de schijn ophouden maar toch. Geloof er dus maar niet in dat dit zo is. #3: ik ben vriendjesloos dus ik kan heel makkelijk moralistisch doen en lopen oordelen over wat goed is en wat niet, maar dat doel heb ik dus niet. Ik wil meer wat gedachten delen en proberen aan te tonen waarom denkbeelden soms niet zo gek zijn als ze lijken; dit betekent niet dat ik wil dat anderen zo gaan denken als ik - maar een beetje begrip is altijd wel fijn. En okee, ik hou er gewoon van om een hoop gedachten te spuien).

Ik weet eigenlijk niet of het expliciet om het huwelijk gaat, maar in het tijdschrift voor familiepsychologie (zo heet dat blad echt, maar dan in het Engels) hebben ze in 2010 een onderzoek gepubliceerd wat aantoont dat wachten met seks zorgt voor betere uitkomsten van de relatie. Grappig, omdat eigenlijk verwacht werd dat het juist heel belangrijk is om elkaar op alle gebieden te leren kennen en dus ook op dat gebied - zodat je dán kunt beslissen of je echt met elkaar verder wilt. Heel specifiek werd uiteindelijk gevonden dat hoe langer een stel wachtte met seks, hoe beter het was voor de kwaliteit van seks later, maar ook voor communicatie in de relatie, tevredenheid met de relatie en de waargenomen stabiliteit van de relatie als het stel al getrouwd was (hierbij werd gecontroleerd voor verschillende variabelen, als onder andere religie) en dan bleek het zelfs nóg zo te zijn. Het gaat dus niet specifiek om wachten tot het huwelijk (zover ik het eruit kan opmaken, al lijkt een Nederlands artikel in 'De Psycholoog' dit wel te suggereren) maar het schijnt beter te zijn om andere dingen als 'een goede communicatie' de basis van je relatie te laten vormen. Overigens, mocht je toegang hebben tot de artikelendatabase: het artikel heet: Compatibility or restraint? The effects of sexual timing on marriage relationships, door Busby, Carroll & Willoughby. Kun je het nog eens nalezen als je het interessant vindt :).

*Ik hoop dat jullie inzien dat dit meer een gedachtenproces is dan een middel om iemand ergens van te overtuigen. Ik heb ook niet de intentie om te oordelen of iemand ergens mee te kwetsen.*