Pagina's

woensdag 18 juli 2012

Stilte.

Ik blog bijna niet.

Gekke gewaarwording, dat je weken achtereen bijna elke dag wel iets te bloggen hebt. En dan, ineens, is het vakantie en kun je met de beste wil van de wereld niet bedenken waar je toch eens over zou moeten schrijven. Ik gok dat dat patroon nog wel een paar weekjes duurt. Over het algemeen ben ik wel hard aan het genieten van even he-le-maal niets hoeven. Jawel, ik werk. Maar niet alle dagen. En verder slaap ik dus echt heel veel en lees ik - scháám je, zeg ik tegen mezelf - heel veel Donald Ducks - en af en toe een flutroman tussendoor. Ik kijk Bestemming Onbekend. Ik hang kruiden te drogen en kruiden die gedroogd zijn doe ik in potjes zodat ik ze komende winter kan gebruiken. Ik plak foto's in. Ruim rotzooi op (want ik ben er erg goed in, helaas, om troep te maken). En wat wel heel erg heerlijk is: er is tijd om receptjes uit te proberen en te koken. En soms doe je leuke dingen: uit eten gaan met studiegenootjes bij de Griek. Want Grieks eten is en blijft zo onvoorstelbaar lekker (en Griekse muziek op de achtergrond is totaal niet verkeerd). Soms doe je nog meer leuke dingen: bijbelstudies, zondagen doorbrengen bij zuslief, boswandelingen bij een dalende zon en talloze mugjes die om een boom heen dansen in dat zonlicht, een hond die je bijna van je sokken rent omdat een stok zo belangrijk is (jánken, het lijkt Idefix wel). Vriendschappen sluiten. (Niet eindigen, maar juist beginnen). O en ik luister al mijn cd's maar weer eens, om de beurt. En ik ben continu gefrustreerd als ik weer naar mijn blog kijk en zie dat ik wéér geen inspiratie heb om een blog neer te schrijven. Toen ik onlangs opgesloten zat met mijn laptopje en een stapel studieboeken had ik wel inspiratie. Oh, ik bedacht me de gedichten, het boek en wat ik eens allemaal zou gaan schrijven in deze vakantie. Maar ik had beter moeten weten want in de vakantie ben ik gewoon niet productief.

ps: Vannacht droomde ik dat ik aan het trouwen was. Wat wás ik blij toen ik wakker werd en het allemaal gelukkig helemaal niet waar was. Ik ben net zo ver dat ik vriendjes leuk vind - maar relaties nog steeds eng en een beetje een stap te ver (nu nog wel). Dan moeten die stomme dromen dus me niet gek maken door me te laten trouwen. *ril*.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten