Thoughts.

Je kunt natuurlijk een samenhangend verhaal schrijven. Maar vandaag niet. Hier zijn wat gedachten.

1. Enthousiasme #1. Zaterdag heb ik een beetje overenthousiast gereageerd. Het zit zo: Samen met iemand anders zou ik aanstaande zaterdag het creatieve gedeelte verzorgen voor vrouwen uit het azc. Die middagen zijn tof en iets creatiefs verzinnen is echt niet zo lastig als het lijkt. Zaterdag spraken we af om te kijken wat een leuke activiteit zou zijn. Maar wát maakte me nou zo enthousiast?
Nou. Kom binnen in een woonkamer en zie drie (!) katten, terwijl nummer vier buiten een ommetje maakt. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik overdreven reageer als ik zoveel katten zie.

Als mensen katten waren..

Tulpen moeten op de foto. Gelukkig mocht het :).

En ik kan dus niet anders dan het hier compleet mee eens zijn.

Enthousiasme #2. Iets creatiefs verzinnen is soms goed te doen en soms ook helemaal niet. Deze keer viel in de eerste categorie. En dus gaan we zaterdag therapeutisch kleuren. Voor volwassenen.

Goed excuus om het te testen. Toch?

De paradox van een slecht humeur. Hoewel ik ontzettend enthousiast was, zaterdag en heus niet doorlopend aan het navelstaren ben, kan ik op dit moment beter een bordje omhangen met 'blijf uit de buurt'. De paradox die - wat mij betreft - bij een slecht humeur hoort, is dat je enerzijds mensen om je heen wilt hebben. Gewoon. Omdat je behoefte hebt om ze te zien. Anderzijds. Straks zitten al je vrienden en kennissen te navelstaren omdat jij ze ermee hebt aangestoken (als met griep).
- "Hoe chagrijnig ben je?" Vraag je. Nou. Chagrijnig genoeg om bij elke vrachtwagen die het waagt voor me te gaan rijden keurig onder het dashboard m'n middelvinger op te steken. Wat ik nog wel netjes vind van mezelf, maar ook een beetje bang natuurlijk. Verder ben ik ook dusdanig niet aardig dat mijn openingszin op dit moment zou zijn: 'Mag ik jou als boksbal gebruiken?' (Gelukkig durf ik toch geen openingszinnen te gebruiken en ik denk dat ook niemand het bij mij durft).

Bier. Het mag dan lekker zijn om te drinken (al lust ik alleen Radler). Als je het over je heen gooit ruikt het NIET lekker. "Hoezo?" Het is een kort verhaal over een stoofpot met rundvlees en bier en de helft van het bierflesje met je elleboog omstoten zodat er meer bier op jou zit dan in je stoofpot.

Angst. Wat ik over angst kwijt wil, is dat het (opnieuw paradoxaal) is dat ik vaak denk als ik bang ben dat ik beter nú bang kan zijn voor iets, want dan ben ik er tenminste op voorbereid als het echt gebeurt. En helpt dat? Om het maar met een boer-zoekt-vrouw-boerin te zeggen: NOT.