Ik loop pas een week stage (goed, plus twee dagen) en ik heb nu al ontdekt wat mijn grote valkuil is: onzekerheid. Ik mag niet onzeker zijn (niet van mezelf, niet van de 'baas') en daarom word ik het juist. Natuurlijk snap ik ook wel dat het niet handig is dat een psycholoog die tegenover je zit niet weet waar hij het over heeft, maar een verschrikkelijk zelfverzekerde psycholoog zou bij mij ook angst oproepen.
Ik heb trouwens - en dat is ook heel wat - al een gedeelte van m'n telefoonangst overwonnen. Ik vind bellen echt vreselijk eng. De telefoon opnemen gaat nog, maar da's ook niet m'n hobby. Zit ik te vertellen, vandaag, dat ik het toch maar gedaan heb en dat ik het minder eng vind. Is het antwoord: "Dat is een basale vaardigheid".
Juist.
En nu wil ik iemand knuffelen. Gewoon zomaar iemand, omdat het kan en omdat het heel belangrijk is dat iedereen een beetje lief voor elkaar is.
Knuffel voor jou! (ik sluit mijn berichten gewoon af met LD oké, dan weet je wel wie ik ben toch?) LD
BeantwoordenVerwijderenWat lieff! Dankjewel! :) En ja hoor, ik weet wie je bent!
VerwijderenKnap hoor! Je mag best trots zijn, al stellen deze stappen voor een ander misschien weinig voor, het kunnen voor jou mijlpalen zijn.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel :) Dit soort reacties vind ik altijd heel bemoedigend!
Verwijderen