Als het gaat om relaties ben ik een absolute hoe-noem-je-iemand-die-een-onbenul-is-op-een-bepaald-gebied? Desalniettemin zijn de blogjes die ik over relaties heb geschreven zo'n beetje de best gelezen blogjes op deze site. Rara?
Ik deelde meestal alleen wat boekenwijsheid hoor.
Maar vandaag was ik aan het autorijden en een mierzoet liefdesliedje van Josh Groban aan het luisteren (althans, ik denk dat het dat was, want hij zong in het Italiaans en dat versta ik niet). Toen dacht ik dat mensen in een relatie niet moeten veranderen omdat de ander dat wil, maar omdat ze van de ander houden en omdat ze het zelf willen. Het is lastig vol te houden, anders.
Voorbeelden van verandering? Sommige mensen zie je, wanneer ze een relatie krijgen, alleen nog maar denken aan DIE. ENE. HIJ. HIJ IS VAN MIJ. En behalve hij en ik is er geen wereld.
"Maar", zei een vriendin van mij vandaag: "Als je denkt dat je altijd op een roze wolk blijft zitten, ben je hartstikke kleurenblind"*. En geloof me, veranderen in die zin is bloedirritant voor je omgeving,
-
*Wat natuurlijk weer niet betekent dat je niet zielsgelukkig met elkaar bent, maar alleen maar dat idealiseren en overmatig gefladder normaal gesproken niet altijd duren en dat relatiecrisissen eerder normaal zijn dan uitzondering en dat het dan een keuze is of je doorgaat of niet en dat pas daarachter de 'normale' fase ligt. Wat? Ja. Dat heb ik ooit in college geleerd. Bij dat vak waarbij we in de werkgroep *kuch* anatomische tekeningen moesten maken en de docent langskwam en baarmoeders zag die op harlekijnmutsen leken.
Ik ben benieuwd wanneer ik dan in de normale fase kom, want dat is nog niet gekomen na bijna 2,5 jaar :P
BeantwoordenVerwijderen:P
VerwijderenHaha! Mensen hopen dan dat ze gaan lezen dat het vaak stroef loopt en dat ze dan zelf kunnen denken dat het bij hen eigenlijk best mee valt allemaal... ;-)
BeantwoordenVerwijderen