Pagina's

zaterdag 27 april 2013

Naar het Noorden.

Gisteren was ik in Groningen. Het kon nog net. Per 1 mei (als ze lief zijn en mijn cijfer op tijd doorvoeren) ben ik een poosje geen student meer (want als ik me uitschrijf kan ik collegegeld terugvangen en dat vindt mijn bankrekening erg fijn). Als ik geen student meer ben heb ik ook geen OV meer - en dan is treinen naar Groningen ineens heel. erg. duur. Maar nu kon het nog net.

En ik weet het niet hoor, maar het is zo verschrikkelijk belangrijk om vriendinnen te hebben en te kunnen kletsen en leuke dingen met elkaar te doen. Het was heerlijk om door Groningen te slenteren, bij te praten, koffie te drinken (iets teveel, vond ik vannacht toen ik om 2 uur nog wakker was), om eindelijk eens die ontzettend lekkere bodybutter van de BodyShop te kopen, om te zien hoe de Groningse katten op het dak vergaderen (en af en toe venijnig naar elkaar sissen, dat hoort er blijkbaar bij als je kat bent). En op de terugweg (meer dan twee uur treinen) heb ik eindeloos veel ooievaars gezien. Jammer dat ik alleen het laatste stukje zon zag ondergaan (omdat het natuurlijk regende en bewolkt was). Maar het was een mooie, mooie dag! :)

Things I bought:

1.) De Mango Body Butter dus. (Plaatje gejat van de site van de Body Shop).




















2.) Kaarten.. En misschien ga ik ze ook maar niet versturen ook, want ze kunnen ook wel leuk op m'n kastdeur :). (Van o.a. Marie Cardouat).































En als laatste: Ik wil al heel lang naar het échte Noorden: Scandinavië of Finland of zoiets. Gisteren kreeg ik een kaart uit Zweden :).

dinsdag 23 april 2013

Schrijven.

Ik dacht altijd: Er zijn een paar dingen die ik graag wil doen. Ik wil een goede psycholoog worden én ik wil schrijven. Nou, aan dat psycholoog worden wordt gewerkt (nu even niet natuurlijk, pas als ik een stage heb kan dat weer verder), maar aan dat schrijven doe ik zo weinig. En mezelf motiveren is zó moeilijk. Toen dacht ik. Nu heb ik de tijd. En waarschijnlijk een vrijwilligersbaantje waar ik vooral aanwezig moet zijn en niet heel veel hoef te doen. Waarom dan ook niet? Dus. Ik ga een cursus verhalen schrijven doen. Heb me zojuist ingeschreven :).

maandag 22 april 2013

Fix you.

Zaterdag was Symphony of Life en het was.. geweldig! Echt! Zoveel mooie muziek en zoveel afwisseling. Als er mooie filmpjes online komen (het wordt 9 mei op tv uitgezonden, dus daarna zal er vast wel iets op youtube te vinden zijn), ga ik hier wel wat filmpjes posten.

Eén van de mooiste liedjes die gezongen werd, vond ik 'Fix you' door Mark Masri. (Misschien moet ik toch eens Coldplay gaan luisteren?). Ik moest bijna huilen - zo mooi.

Ik voel me ambivalent steeds. Soms wordt er een spel gespeeld tussen verstand en gevoel. Het ene moment is de ene aan de winnende hand. Het andere moment de ander. En ik kan weinig anders dan zachtjes iets zeggen als: maar ik dan? Moet ik voor mezelf opkomen? Moet ik dat niet doen? Moet ik neigingen die heel vervelend en kinderlijk zijn, de kop indrukken? (Vroeger was het zo normaal om alle gevoel de wereld in te gooien door een blog. Maar ik ben volwassener geworden en eigenlijk moet ik dat dus niet meer doen).



zaterdag 20 april 2013

Holy (Wedding Day).

En nu maar hopen dat ze deze ook zingen op de EOJD, want hij is echt heel erg mooi! :)


vrijdag 19 april 2013

La vita e bella.

Ik kijk niet zo vaak films, maar áls ik er één kijk en hij is mooi - dan vind ik dat wel het vermelden waard. Afgelopen zaterdag ging ik samen met een vriendinnetje oppassen (heel raar, ik had het nog nooit gedaan, maar samen ging het heel goed en ineens dacht ik dat kinderen toch soms echt wel heel leuk en lief kunnen zijn want als ze lekker tegen je aan komen zitten als je aan het voorlezen bent, nou.. I like!). Goed, we gingen dus oppassen. En de kinderen lagen in bed. Toen keken we dus onderstaande film. (Ik heb serieus de namen van de acteurs even gegoogled omdat ik wilde weten of ze die film wel hadden overleefd :P). Wat ik wel grappig vind is dat het echtpaar in de film in het echte leven ook met elkaar is getrouwd.

Het verhaal? Een man. Een vrouw. Een zoontje. De Tweede Wereldoorlog. Een concentratiekamp. En de man die een held is door zijn zoontje te laten zien dat het leven hoe dan ook mooi is - hij maakt een spel van het concentratiekamp, met een tank als beloning. Hoe de film verder gaat zul je misschien al wel weten - en anders is het een tip om hem eens te gaan zien :).














ps1: Is het niet een goed idee voor mij om een cursus schrijven te gaan doen? (Al die psychologische thuiscursussen zijn toch redelijk oppervlakkig, lijkt me en bovendien weet ik het meeste al wel). En ik wil graag ooit iets schrijven en misschien kan een cursus wel een stok achter de deur zijn + dan kan ik dat vrijwilligersbaantje aannemen omdat ik dan iets te doen heb als ik daar zit.
ps2: Als iemand meer informatie over m'n thesis wil kan ik hem wel mailen. Stuur me dan maar een mailtje op elsjuhbrink [at] hotmail [dot] com. :)

woensdag 17 april 2013

Nu.

- Nog drie nachtjes en dan is het zaterdag en dan, dán ga ik met mijn lieve zus naar Symphony of Life. Wie gaat er nog meer?







- Op zich kan ik dus vrijwilligerswerk gaan doen. Het punt is alleen dat het meer een 'aanwezigheidsbaantje' is, waarbij je weliswaar mensen een beetje koffie geeft enzo, maar je bent niet continu bezig. Ik heb me bedacht dat ik het wel wil doen, als ik maar een cursus of iets anders geks kan doen zodat ik tenminste een beetje huiswerk kan maken ofzo. Weet iemand waar je leuke schriftelijke cursussen kunt doen? Ik wil namelijk heel graag weer dingen LEREN. (Vandaag heb ik leren strijken en ik vind het bagger). 

- I wish life was more simple.



vrijdag 12 april 2013

Het onderzoek.

Mijn onderzoek is dus klaar. En daarom vind ik dat ik best even mag vertellen waar het ook alweer over ging. De titel was al een mondvol: Zelfwaardering en depressieve symptomen na een relatiebreuk: is er een rol voor initiatorstatus en ruminatie? Zelfwaardering is de mate waarin iemand tevreden is met zichzelf. Initiatorstatus betekent of iemand zelf de relatie heeft verbroken of dat de ander dat heeft gedaan. En ruminatie is het herhaaldelijk (repetitief) denken aan de oorzaken en consequenties van de breuk. In mijn onderzoek ging ik kijken of deze factoren aan elkaar gerelateerd waren in de voorspelling van depressieve symptomen. (Snap je het nog?).

In de eerste plaats verwachtte ik dat zelfwaardering de relatie tussen initiatorstatus en symptomen van depressie beïnvloedt. Het zou namelijk kunnen dat mensen met een lagere zelfwaardering het bijvoorbeeld erger zouden vinden als de ander de relatie had uitgemaakt met depressieve symptomen als gevolg. Maar deze verwachting kwam niet uit.

In de tweede plaats verwachtte ik dat ruminatie zou mediëren tussen zelfwaardering en symptomen van depressie. Dat zou dan dus betekenen dat de invloed van zelfwaardering op depressie via ruminatie zou verlopen. Makkelijker gezegd: Mensen met een lagere zelfwaardering rumineren meer wat dan weer tot depressieve symptomen kan leiden.

Dat vond ik dus in mijn onderzoek. Maar om het allemaal lekker ingewikkeld te maken mag je eigenlijk weer niet zeggen dat het één het ander beïnvloedt omdat dat een causaal verband aangeeft en dat mag eigenlijk niet. (Dus, voor dummies: je kunt eigenlijk niet zeggen dat een lagere zelfwaardering depressie tot gevolg heeft, het kan ook andersom zijn). Vandaar dat ik dus de hele tijd over voorspellen moest schrijven. En nou ja, ik raakte zelf dus ook soms gigantisch in de war van al die begrippen en ik heb het ook best wel vaak verkeerd opgeschreven. Maar dit was dus mijn onderzoek.

(Misschien mag ik snel op gesprek voor vrijwilligerswerk. Ik ben aan het contacten.. het zou binnen de ggz zijn, dus ik ben heel benieuwd).

dinsdag 9 april 2013

Een dienst. Een aanval. Een thesis. En meer.

Zo. Dat was weer een paar dagen niet bloggen.. (Volgens mij heb ik eindelijk eens een beetje veel gedaan).

Zondag deed een vriendin van mij belijdenis - en het was heel erg tof om dat mee te maken in een heel andere kerk dan de mijne. Het was zo'n superoude kerk met een heel oud orgel en een koor en.. nou, gewoon een beetje een kerk zoals je ze ook weleens kunt bezichtigen haast, maar dan niet zo extreem groot. Het was sfeervol en saamhorig (wat een grappig woord is het eigenlijk) om met zoveel mensen daar te zitten - en het was ook gewoon heel erg mooi om mee te maken. Minder mooi was de migraine-aanval die ineens opdook toen de preek was afgelopen. (De belijdenis moest nog worden afgelegd, toen). Ik zat een beetje voor me uit te kijken en het leek net of de ruitjes op het bloesje van een jongen een stukje voor me een beetje begonnen te bewegen - maar dat kon natuurlijk niet. Maar toen kwamen de flikkerende Ytjes - en dat is toch vervelend want je kunt niet meer normaal kijken en je wordt er best beroerd van. En de kerk zat veel te stampvol om eruit te banjeren. Gelukkig duurt dat meestal maar een half uurtje en daarna was het allemaal toch nog heel fijn en gezellig (maar ik ben wel vrij snel naar huis gegaan en in bed gedoken en het probleem is dat ik me vreselijk rustig moet houden, anders komt die stomme hoofdpijn weer opzetten -_-). Maar verder was het toch echt wel een fijne dag en ik realiseer me altijd maar weer dat ik erg blij ben met geweldige vriendinnen. Echt.

Goed. Gister was een ander verhaal, want ik had evaluatiegesprek van mijn thesis. Ik zou dus (slik) te horen krijgen hoe het was gegaan en daar zag ik wel redelijk erg tegenop, omdat ik gewoon in het onderzoeksproces een aantal keer flink heb lopen klungelen (door een verkeerd vragenlijstprogramma te gebruiken bijvoorbeeld. Wist ik veel dat je met de ene variant veel meer kon zien dan met de andere). Stiekem was ik al een beetje trots omdat ik het tegenwoordig totaal niet eng meer vind om met de lift naar de 14e verdieping van een hoog gebouw te gaan (vroeger vroeg ik altijd of er iemand meeging als ik eens een keer daarheen moest). Maar goed. Ik ging dus op weg naar de feedback en op de één of andere manier viel het allemaal zó mee want ik heb een 7 gehaald en dat vind ik eigenlijk best wel prima. Het was professioneel en bondig geschreven (ofzo) en ik had wel heel veel geleerd. Hieronder een stukje van het verslag.














Daarna mocht ik - hoera - een tijdschrift ophalen omdat er een artikel instaat waaraan we met negen mensen (én de docent) hebben gewerkt. Wel tof, want nu kan ik een publicatie op m'n cv zetten.














En dáárna ben ik langs de studieadviseur geweest (die mensen zijn toch aardig altijd) en nu weet ik dat ik per 1 mei geen student meer ben (tijdelijk). En dat ik weer heel hard naar stages moet zoeken. Pas vijf brieven weg, dus het schiet eigenlijk niet zo op. (Ik ga toch maar eens een afspraak met de coördinator maken. Al vind ik dat soort dingen eigenlijk een beetje eng).

Hoe dan ook, daarna kon ik naar huis (of eigenlijk naar zuslief). Zij zit bij een vrouwenvereniging van de kerk (haha hoe klinkt dat?) waarin ze creatieve dingen maken. Gisteravond heb ik samen met m'n moeder een aantal dames een beetje geleerd om te haken (maar ik word geen goede handwerkjuf, want ik kan écht niet uitleggen en ik ben ook helemaal niet zo geduldig). Heb me wel suf gelachen om al die dames die 'nog wel een zoon' hadden. (Of drie). Maar koppelen is dan ook leuk, dat snap ik wel :). Nou, nog één plaatje van 'Sleepy Sarah' (link naar patroon heb ik een tijdje geleden hier gepost). Ik ga er maar een aantal maken, denk ik - omdat het zo leuk is om te doen en omdat het (niet onbelangrijk) best snel klaar is :).


vrijdag 5 april 2013

Make-a-wish-carrots.

Ze komen nog op ook. Nu de wens nog ^^.















ps: Ik lust geen worteltjes.

dinsdag 2 april 2013

Awkward moments.

.. wanneer je per ongeluk een zwakke plek verraadt door te mopperen op flirtende meisjes (omdat ze hoe dan ook vervelend zijn). En je daardoor mensen dus een perfecte stok aanbiedt om je mee te slaan.

.. wanneer je een kaart op de post doet naar het buitenland, keurig het bedrag wat dat altijd kost meeneemt naar het postkantoor-bij-de-supermarkt met een marge voor het geval dat het iets meer is. Sta je in de rij zie je ineens de kaart voor je neus liggen die een stuk duurder is dan je had verwacht. Je pinpas ligt thuis. Je portemonnee ook. Gelukkig staat je moeder in de naburige bloemenwinkel plantjes af te rekenen en heeft zij wél een pinpas. (En toch was het genant).

Simon's cat.

maandag 1 april 2013

Random Facts.

Ik heb zoveel slaap dat ik nu maar koffie ga drinken zodat ik geen dutje hoef te doen (hoop ik). Waarom bestáát die stomme zomertijd? En ik kan niet met mannen omgaan. En de kat snurkt. Het liefst hard, middenin de nacht, aan het voeteneinde van m'n bed. En ik vind goede-dingen-opschrijven in het positieve dagboek heel fijn, al is het alleen maar dat de zon eindelijk weer schijnt :). En dat m'n moeder in een superflauw 1 april-grapje is getrapt.