Wanna-have vriendjes.

Een mooie titel vind ik dat: wanna-have-vriendjes. Meestal gaat het niet om het meervoud, maar dat doet er niet toe. Een iets minder mooie titel is de never-wanna-have-vriendin. Het is mogelijk dat een wanna-have-vriendje het meisje in kwestie zo bekijkt. Positief bekeken is het toch een vriendin. Negatief bekeken is het eigenlijk maar niets, gebakken lucht. Het leven verlangt van je dat je de dingen zo negatief mogelijk bekijkt, houd daar rekening mee. Dingen positief bekijken maakt je wel gelukkiger, maar het is een illusie. Op de lange termijn werkt het averechts. (Echt waar, geloof het nou en wel meteen).

Naast wanna-have-vriendjes en never-wanna-have-vriendinnetjes bestaat er ook nog het type: wanna-have-your-wanna-have-vriendje. Dat is de concurrentie. Of de Concurrentie, zelfs al doet de never-wanna-have-vriendin allang niet meer mee in de strijd, als ze dat al ooit heeft gedaan. Meestal komt deze Concurrentie in de gedaante van meisjes die precies weten wat ze moeten zeggen en die ook precies weten hoe ze wie dan ook in moeten palmen. Lange wimpers en een lieftallige glimlach. Meisjes die iedereen leuk vinden om mee te praten. Meisjes die echt hartstikke leuk zijn. Totdat ze een leuke jongen ontdekken en de rest van de wereld niet meer bestaat.

En ze rennen en ze rennen en ze doen zo goed hun best.
(De never-wanna-have-vriendin houdt zich in: níet zeggen dat het niet leuk is en níets zeggen over slaan en pootjehaken en wredere zaken).

De grote vraag blijft dan altijd maar weer wat hún titel is.

Papegaaitjes zijn lief.

Van katoen in ieder geval wel. Met deze ben ik heel erg lang bezig geweest (vooral omdat het zomer werd en ik toen geen zin meer in haken had en alle bolletjes wol dus een poosje vakantie hadden).

Vrijdagavond.

Afgelopen vrijdag ging ik met twee hele leuke mensen naar een concert/cabaretavond van Timzingt. Eigenlijk houd ik niet zo van Nederlandstalige muziek, maar er zijn dus uitzonderingen. Wat ik zo mooi vond aan die avond was dat hij (Timzingt dus) heel erg met emotie werkt. Het idee wat ik daarbij krijg is dan ook dat emoties gewoon prima zijn. Een opmerking die ik onlangs van hem hoorde op de radio was de volgende: "Mensen denken soms dat iets waar is als je het maar serieus zegt." Dat vond ik een mooie. Want zelfs dingen die je buikpijn bezorgen van het lachen kunnen nog steeds waar zijn en op een dieper niveau zelfs ervoor zorgen dat je na gaat denken - en dat je soms ook denkt: Oei.

En inderdaad: Ik heb in tijden niet zo hard gelachen als vrijdag. Het was fijn.

Ik vind dit zo grappig.

Boswandeling alleen.

Gisterochtend had ik eigenlijk niet zoveel te doen. Mijn schoolwerk had ik allemaal gedaan, granny squares haken (wat ik wil leren) lukt me nog he-le-maal niet. Dus ik dacht: Ik ga naar het dorp om nog wat andere formaten haaknaalden op de kop te tikken. Maar toen dacht ik ook: weet je wat? Het is mistig, ik loop een rondje door het bos. En ik neem mijn (mijn moeders) fototoestel mee. Hier het resultaat. (Als je bang bent voor spinnen niet kijken). Stiekem was ik best trots dat ik maar gewoon alleen het bos ingegaan ben :).

Het bewuste boek.

Dinsdag blogde ik over een boek wat ik ging ophalen bij de bieb. Dat was een maf verhaal.

Het ging dus om 'over seks gesproken' van Bram Bakker. Hij is psychiater en schrijver en durft soms best wel controversiële uitspraken te doen. Maar juist dat maakt zijn boeken (al is dit de eerste die ik van hem heb gelezen) zo interessant. De auteur pleit in zijn boek voor een herwaardering van seks als gespreksonderwerp, waarbij hij monogamie binnen relaties als doel stelt. (Goed, dit heb ik gejat van de achterkant van het boek).

Natuurlijk kan ik hier niet alles gaan bespreken wat ik heb gelezen in het boek, omdat het juist beter is het boek zelf te lezen als je wilt weten hoe de auteur overal écht over denkt. Het boek behandelt de volgende onderwerpen: de eerste keer; seksuele geaardheid; wetenschappelijk onderzoek; de macht van de media; seksuele stoornissen; seks en vreemdgaan; het aantal keren dat mensen seks hebben per week; verslaving; onwettige seks; geneesmiddelen; stimulerende middelen; therapie; monogamie als doel; en lef. Veel onderwerpen dus. Wat ik zelf echt leerzaam vond:

1.) Fragment uit het boek:  "In iedere intieme relatie word je per definitie geconfronteerd met je zwakke en gevoelige plekken. Nog sterker: als het níet gebeurt, is de relatie niet intiem. (..). De relatie stoppen zal in de regel echter niet veel oplossen, in een volgende intieme relatie loop je er vanzelf weer tegenaan."

2.) Nog een fragment: "Het tonen van eigen kwetsbaarheden en tekortkomingen is uiteindelijk iets sterks. En zo waarderen partners dat meestal ook: ze hebben respect, of raken zelfs ontroerd op het moment dat je jezelf durft te tonen."

3.) Mensen switchen soms van relatie naar relatie omdat ze denken dat een relatie hen niets meer oplevert. De auteur zegt hierover dat mensen zichzelf wél meenemen naar een nieuwe relatie. Ook juist met sterke en zwakke kanten.

4.) Wat ik ook boeiend en leerzaam vond, is het idee dat een therapeut ook open moet zijn. Iemand kan aantrekkingskracht ervaren bij cliënten. Wat doen je dan?

Ik heb hier maar een paar dingen besproken die ik zelf echt interessant vond. Het spreekt me vooral aan dat een seculiere psychiater deze dingen zonder religieus kader vertelt. Natuurlijk is het hele boek interessant en dus ook een tip om eens te lenen bij de bieb (niet in een klein dorp als dit met een lange rij bij de uitleencomputer :P). Als je googelt op dit boek, kun je trouwens ook interviews met de auteur vinden.

Een boek ophalen bij de bieb.

Vandaag voelde ik me éven net zo'n vies oud mannetje wat met een vale regenjas vage plannen heeft.

Ik ben geen vies oud mannetje.
Ik heb geen regenjas, laat staan een vale.
En vage plannen heb ik altijd, maar niet díe vage oude-mannetjesplannen.

Het zat zo: Bij m'n vrijwilligerswerk was ik 'over seks gesproken' (jawel, zo heet dat boek) aan het lezen. Maar ik dacht dat het handig was om dat boek ook even thuis te hebben, het is goed om wat dingen te delen, uit te tikken, te bestuderen en (hoera voor degenen die dat graag willen) er misschien nog wel over te bloggen.

Maar dan moet je dus wel dat gereserveerde boek ophalen bij de bibliotheek. In de bibliotheek in K., het dorp waar mijn eerste klasgenootjes al met zestien trouwden en nu met een kind aan hun hand en één in een wagen en soms nog één in hun buik bij de groentekraam schuilen onder het afdak tegen de stromende regen. ("Wie is er dán aan de beurt?" blèrt de marktkoopvrouw). In die context ging ik dus naar de bibliotheek om dat boek op te halen - en ik haalde 'm dus uit de kast en deed 'm snel in m'n tas en toen ik m'n boeken even moest - hoe zeg je dat als het automatisch gaat? Lenen? In ieder geval over zo'n tafeltje heenhalen zodat ze op je pasje staan. Met een schuin oog naar de mevrouw voor me (met een boodschappentas vol (strip)boeken en drie biebpasjes) en het meisje achter me (die snapt vast niet wat voor boek ik hier ga lenen). Ik moest ineens hevig denken aan de hotdog van de videotheek die genoemd werd in het bewuste boek. Mannen die niet wilden weten wat ze haalden bij de videotheek en een pikante film inklemden tussen twee anderen. Maar lieve deugd, ik heb geen boek over grijstinten gehaald. Alleen maar een boek over seks. Nou en? Ik weet al hoe dat gaat met inleveren. ("Wilt u het artikel in de brievenbus werpen?" schalt dan een scherpe damesstem door de hal. En als je dat niet wilt blijft ze dat net zo lang herhalen totdat je wel moet).

Binnenkort zal ik dus over dat boek bloggen. Stiekem moet ik nu lachen om mijn eigen gedachten in ons eigen ouderwetse dorp. Hoe preuts en ouderwets en alles kun je zijn. Het boek is dus geschreven door een psychiater en één van de laatste hoofdstukken heet 'monogamie als doel'. Ik ben heel benieuwd!

Een nieuwe vriend!

Het was liefde op het eerste gezicht tussen Jip - de kat van vriendin M. en haar vriend - en mij.
Katten zijn zó tof! :). (En gezellige herfstavonden en kletsen en theedrinken en pompoencake maken zijn net zo tof! Ik heb genoten).

Compliment.

Ik heb geen idee waarom die man dat zei en of hij het meende, maar ik kreeg gisteravond een compliment, zoiets als dat ik een leuke dame was ofzo en lieve help, complimenten zijn zó goed voor je ego. (Ik weet echt niet precies meer wat hij zei, want mijn brein was beneveld. Het is raar, je hoeft niet te drinken. De avond heeft ongeveer hetzelfde effect).

I like..

1.) Dat ik weer gewoon bezig en drukker ben. Het is zelfs LEUK om een paper te schrijven. (Mijn groepsgenootjes begrijpen vast niet waarom ik het leuk vind om een inleiding en conclusie te schrijven. Vroeger vond ik dat ook heel stom, maar ik verveelde me zo dat ik het nu gewoon leuk vind om te doen). To-do-listjes afstrepen is sowieso ook heel fijn.
2.) Wat ik nog meer leuk vind (meer in de zin van méér) is dat ik morgen met een uni-vriendin afspreek en we een Pumpkin Spice Cake gaan maken. (Dat voelt zo herfstig gezellig om te kletsen en wat te bakken).
3.) Ik mag misschien helpen op een symposium wat heel interessant is! Stiekem hoop ik dat ik ook wat lezingen mee kan pikken, want het klinkt allemaal heel boeiend! En omdat ik een vak over verlies en psychotrauma heb gevolgd, ben ik op dit moment ook bezig om voor m'n vrijwilligerswerk een beetje te helpen met een powerpoint over rouw.
4.) Haken is weer fijn als het herfst is. (Als ik om tien uur 's avonds ermee begin, slaap ik om kwart over tien al bijna. Meditatief bijna).
5.) Ik hou ervan om weer diep na te denken over dingen en me weer uitgedaagd te voelen.
(Ja, ik schrijf wat minder hier, nu, maar dat is toch iets wat altijd op en neer gaat).
6.) Hoge cijfers voor mijn verhalenschrijfcursus. Goed, ik ben in april begonnen en ik ben pas bij les zes, dus ik ga niet zo hard. Maar het is wel leuk om goede feedback te krijgen. (Begin geen zinnen met 'en'. En dat was juist zo fijn..:P).
7.) Ik ben het boek 'over seks gesproken' van Bram Bakker aan het lezen en ik vind het heel interessant en leerzaam. Vind het boeiend hoe hij ervoor pleit om seks en liefde niet van elkaar te scheiden.
8.) Higher Living Thee is lekker. En had ik al verteld dat we vorige week een stapel Body Shopproducten binnenkregen? Die hadden we - heel decadent - besteld, omdat ze in de aanbieding waren en het is zó lekker. (En diervriendelijk. En fair trade. Dat soort dingen).
9.) Ik heb misschien wel een Nederpopfobie (volgens het classificatiesysteem van Sigmund), maar ik vind liedjes van Elly & Rikkert nog steeds fijn. 

Wat niet leuk is?
Mensen missen. Daar ben ik iets te goed in.

Ik loop een beetje achter.

Gisteren, in de werkgroep algemene sociale wetenschappen. Mijn groepsgenootjes voor de opdracht. Ineens zei iemand: Geef je nummer maar, wij hebben een whats-app groep, da's makkelijk met de opdracht.

Maar ik heb geen whats-app. Ik heb een telefoon uit 2009 waar een internet opzit.
En dus loop ik een beetje achter.
(Maar erg? Ach nou nee).

This time.

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
(Ik vond het clipje wel mooi).

Waarom katten ook al weer heel maf zijn.

Een flutfilmpje van een vrijwel elke avond terugkerend avondritueel. (Mijn kat die achter mijn voeten aanzit). Met een gewone simpele camera gemaakt, dus je hoort vooral gezoem van dat ding.