Struikelen.

Ik ga liedjes over struikelen luisteren.
Gewoon omdat struikelen niet mag - en toegeven dat je dat doet al helemaal niet.
-
Wat wel mag is het volgende. Ontdekken dat je het er niet zo goed vanaf brengt als je zou moeten. Dat je dat nooit zult doen en dat dit Verschrikkelijk Erg is. Dat mag wel. Je mag (nee moet) dat zo erg voelen dat je over de grond kruipt (ja echt). Niemand vertelt je hoe je dat zo erg kunt voelen want dat kan ook niet maar het moet wel. Waag het eens te ontkennen. Het moet.

En als je dan zegt dat het allemaal toch wel lang duurt en dat je rug pijn doet en je maar het liefst wilt slapen of een tekening wilt maken, gewoon omdat je niet van stilzitten houdt en je Gevoel wel wilt respecteren - maar je niet gelooft in Afgedwongen Gevoel. Als je dat dan zegt dan is dat Heel Erg. Een bedroevend teken dat je het noodzakelijke Gevoel nog niet hebt gevoeld. Dan fronsen de mensen op weg om nog meer Gevoel na te jagen.
-
De mensen die geloven in gevoel wat moet.

Jij die niet gelooft in gevoel wat moet (of misschien wil je dat ook maar gewoon niet).

De mensen die gevoel wat moet hebben gehad en misschien wel nog steeds hebben en de mensen die neerzijgen en zeggen wat de mensen met gevoel zeggen is waar. 

En jij die bang bent omdat je diep in je hart twijfelt (soms wat meer aan de oppervlakte) want als je vraagtekens bij het verplichte najagen van gevoel plaatst dan mag dat niet en zou je geplet kunnen worden als de irritante mug op het behang in iemands slaapkamer in de zomer.

Jij die verdrietig wordt omdat de mensen zoveel gevoel najagen terwijl achter hen iemand fluistert dat ze welkom zijn.