Vandaag, half één.
Ik had weer eens een sollicitatiegesprek, omdat ik dus nog steeds op zoek ben naar een stage (zodat ik af kan studeren, jawel). Het was een leuke locatie, goed te rijden. En ik zat dus te wachten.
Komt er een meisje haar jas ophalen. Niet gewoon een meisje, maar een superaardig en spontaan meisje. Enthousiast bovendien. "Kom jij voor een sollicitatiegesprek?" vroeg ze. "Ja," zei ik. En ik wist: dat is dus nóg iemand op zoek naar een stage.
En dat is dus één van die momenten dat ik het ontmoedigend vind dat mensen heel aardig en spontaan zijn. Ik moet altijd even wennen op welke plek dan ook en ik voel me dan een beetje afsteken bij een aardig en leuk iemand.Verder was het wel een leuk gesprek en ik zou nog steeds heel erg graag willen dat ik het werd.
(Snap je nu dat ik mijn volle naam niet op mijn weblog zet? Het is ideaal om ook over dit soort dingen te kunnen schrijven zonder dat je 1, 2, 3 gegoogled wordt).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten