Waarom je normaler bent dan je denkt.

Ik heb dat zo vaak. Dan heb ik al vol ijver mijn sleutel uit m'n tas gehaald (omdat sleutels altijd heel goed kwijt kunnen raken en je dan een poos in de kou in het donker bij je auto staat te zoeken waar die verdraaide sleutels nou toch zijn gebleven). En dán. Dan kom ik het rioolputje tegen.
Er gaat geen rioolputje voorbij of ik zie mijn sleutels erin verdwijnen en mezelf jankend over het putje leunen om met een takje te proberen mijn sleutels uit de drab te vissen.

Nu kun je denken: Je bent gek.
Hartstikke gek.

Maar het doel van deze blog is dus juist om aan te tonen dat heel veel mensen heel veel obsessies hebben. Helaas staat mijn sleutel-rioolputje-obsessie niet vermeld in de lijst met 'obsessies die voorkomen bij normale mensen'. Nee. Maar wel de volgende:
- De impuls om ergens tegenaan te botsen als je autorijdt.
- Impuls om van het perron te springen wanneer er een trein aankomt.
Volgens mij zijn dat obsessies die mensen niet snel toe zullen geven (want straks denken ze dat je hartstikke suïcidaal bent) maar volgens het behandelprotocol bij de obsessieve-compulsieve stoornis zijn dit obsessies die 'normale' mensen kunnen hebben. Ook de impuls om iemand te slaan of kwaad te doen komt verschillende keren terug in het rijtje.

Hm. Zelfs mijn 'ik-heb-zin-om-pootje-te-haken-als-kleine-kinderen-irritant-hard-voorbij-komen-rennen-impuls' is normaal.

Disclaimer: Natuurlijk kunnen bepaalde obsessies wel ziekelijk zijn. Ik wilde alleen aantonen dat veel obsessies gewoon door 'normale mensen', zonder stoornis, worden gerapporteerd en dat ze meer voorkomen dan je denkt. Ga dus niet op basis van deze blog denken dat je wel of niet iets hebt. Ik ontleen de genoemde voorbeelden aan het boek 'Protocollaire behandelingen voor volwassenen met psychische klachten' van Keijsers, van Minnen en Hoogduin (2011).

Mocht je je vervelen en dit onderwerp wel leuk vinden: In februari 2012 schreef ik samen met een vriendin een brief aan de neurotische tics.