Hoeheetus is geen woord, maar het is iets wat we [in onze
omgeving] vaak gebruiken als we niet op een woord kunnen komen. Je zou kunnen
zeggen: Hoe heet het ook alweer?
Antropomorf. Hoe heet het ook alweer? Nou: antropo [spiek op
google] morfisme. Het is een zo ingewikkeld woord dat de gratis van Dale (wát heb jij geen echte, papieren?* Kop
dicht!) weigert me de betekenis te laten zien. (Had je het niet verkeerd getypt? Heeft iemand je weleens
pootjegehaakt? Expres?).
En, waar wil je heen met deze blog?
[censuur]
Ik wilde eigenlijk vertellen dat ik soms medelijden heb met
dingen. Dat ik het zielig vind voor mijn oude telefoon (uit 2009) dat ik nu een
smartphone heb (met instagram, whatsapp en e-mail). Ik wilde bijna een extra
SIM-kaart kopen om hem het gevoel te geven dat hij nog wel waardevol is. Tot ik
ontdekte dat hij ook zonder SIM goed genoeg werkt om te kunnen blijven fungeren
als mijn wekker.. (Ja. Ik zeg in sollicitatiebrieven dat ik empathisch ben,
maar in welke mate kan ik beter achterwege laten).
Afgelopen weken hebben we hier thuis de boel behoorlijk
opgeruimd. Schoolspullen, lampen, mokken. Veel spullen gaan naar het Oud Papier
of naar de Kringloop. Soms vind ik dan ook ineens een beeldje. Een snoezig
katje wat ik ooit bij een rommelmarkt van weggooien heb gered want een katje in
stukken gooien doet pijn. En nog een kat – een beetje vergelijkbaar – die altijd
met wijze blik op mijn slaapkamer stond. Ik kon het niet over mijn hart
verkrijgen om ze weg te gooien. Want kapot. Dat maak je een beeldjesdier niet.
Antropomorfisme betekent dat ‘van menselijke gedaante’. Het
kan beteken dat je dieren als mensen tekent (denk aan Donald Duck die kleren
draagt en praat). Het kan ook betekenen dat je empathie ervaart bij je arme
oude mobiel uit 2009 en bij de kattenbeeldjes uit het verleden.
-
*Ik hou van andere blogs. Eén van de blogs die ik al langere tijd volg is deze. Wat dat te maken heeft met het sterretje in mijn verhaal kun je ontdekken als je haar blog leest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten