Jaloezie.

Een tijdje geleden kwam bij ons een katje aanlopen die half-om-half geadopteerd is door m'n broer - die ook maar even onze buurman is. (Over dat katje blog ik nog wel eens!). Onze kat vindt buurkatje he-le-maal niks. Opgeblazen als een kogelvis zit madam voor de hordeur om te laten zien wie hier de baas is en wie de meeste rechten heeft en nou ja, zeg. Wáág het eens om in de buurt te komen. (Dat maak je vooral duidelijk door te blazen en heel gemeen en geniepig te mauwen). Die kat wordt er niet mooier op zo - en ik vind het er best monsterlijk uitzien. Maar tegelijkertijd voelde ik me maar weer heel verwant met het beest. Ik kan namelijk ook enorm jaloers zijn - en dat is niet zo'n goeie eigenschap. (En nee, ik blaas me niet op en ik blaas niet en ik mauw ook niet).