'It's good to be alive,' galmt het door mijn armetierige laptopspeakers en ik ben het er even heel erg mee eens. Gisteren heb ik grenzen overwonnen. Ik ben bang voor vanalles en nog wat (het meest voor mensen, echt), maar ook voor hoogtes dus en gisteren heb ik - schouderklopjes mogen straks - samen met een vriendin geschuurd, schoongemaakt en geverfd. Ik ben normaal superonhandig met vanalles en denk altijd dat ik dingen niet kan en nu had ik maar eens tegen mezelf gezegd dat ik moest leren om door te zetten. En klusjes doen wordt heel leuk als je er een soort van therapie van maakt in die zin dat je je grenzen overschrijdt. Daar stond ik dus te bibberen op een ladder met een kwast in mijn tamelijk witgeverfde handen, bovenop het balkon. Grenzen hoef je niet altijd te overschrijden, maar een succesgevoel is fijn. Me likes dus. Ik was best trots op mezelf. En samen met vriendinnen werken is ook enorm tof!
En wat ik ook enorm fijn vind: het feestje afgelopen dinsdag was zo heerlijk. Het is fijn als bijna iedereen komt die je had uitgenodigd en het is fijn om reeksen kaarsen aan te steken en een vuurkorf en om zo'n vuurkorf heen te zitten en om voor het eerst in je leven te leren om bier te drinken - het blijft vies, maar het is ook grappig om het te proberen. En gitaar spelen en liedjes zingen en tot diep in de nacht (overdrijven noemen ze dit) napraten - wazig vanwege het bier (of moeheid?) is allemaal zo onbetaalbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten