losse flarden III.

pas zei iemand dan ik dan wel ander gedrag kon laten zien - minder bang misschien en dichter bij wie ik ben maar ik heb dat dus niet gevraagd en diegene heeft dit dus ook niet gezegd. dat kon ik wel doen maar ik bleef wie ik was. toen dacht ik nee. waarom. ik wil als een slang die oude huid afstropen en een ander persoon zijn. dus ik vroeg me af waarom mild naar je oude ik kijken zo moeilijk is. alsof die oude ik er niet meer is. je leert geen dingen af. je leert dingen bij. het oude kan er altijd weer zijn. als ik over vroeg schrijf is daar steeds iets wat fluistert dat ik me moet schamen (zo: je moest je schamen). waarom. denk ik. maar de reden weet ik nog steeds niet.
-

zou ik me dan schamen voor de behoefte aan boeken die ik nog niet mocht lezen omdat ik eerst groter moest zijn - over liefde en niets anders om maar weer eens een zin te jatten. de keer dat de boeken die ik wilde lezen in de kast waren verstopt omdat dat nog niet mocht. maar ik was twaalf. of juist anderzijds. de keer dat de meester (of de juf) vond dat ik een boek las waar ik te groot voor was. maar een wijs persoon zei dat kinderboeken die je als volwassene niet meer kunt lezen ook de moeite voor kinderen niet waard zijn dus laat dat de standaard zijn.
-

ik zou me kunnen schamen voor de keer dat ik blijkbaar iets verkeerd had gedaan - ik denk dat ik gemeen was geweest tegen een kind wat nu eenmaal iets is wat ik vast nooit verleer - al was ik toen zelf dus ook nog een kind en op het grasveld op een kussen lag boos te zijn en mezelf zielig te vinden.
-

ik kan me schamen voor die keer dat ik op het muurtje van de groentetuin zat te kijken hoe mama daar aan het harken of onkruid wieden was. er zat mos tussen de stenen en ik wiebelde met mijn benen. naast me lag een plank en ik dacht die moet hier niet liggen. dat is het precieze moment waarop ik ontdekte hoe afschuwelijk eng ik pissebedden vind. al wist ik toen niet veel beters dan dat het grijze torren waren.
-

het negeren van uitnodigingen van kinderen uit de klas waar een kachel met vuur was.
-

een potlood dwars doormidden bijten in groep drie en daar trots op zijn.
-

een prinses op straat tekenen. met borsten. mijn moeder die de straat snel schoon moest spuiten omdat er een dominee (geloof ik) op visite kwam en die mocht dat soort dingen niet zien.
-

een hoekje achter de bank met foto's van prinsessen die allemaal jong dood waren gegaan en die zo mooi waren geweest.
-

een voorkeur voor donkere hoekjes en boeken