De waarheid of geluk?

Overdonderd. Dat is het juiste woord voor datgene wat er gebeurt. Iedereen wordt overdonderd met slecht nieuws. Een onthoofding hier, een raket daar – en ter afleiding kijken ze gewelddadige films. De echte wereld is net zo erg en dan echt.

(Ik ben slecht in het onderscheid maken tussen iets wat nep is en wat echt. Als ik een film kijk waarin iemand doodgaat wil ik het liefst op wikipedia kijken of die persoon nog levend en wel rondhuppelt).

Al dat slechte nieuws wordt in de hoofden van de mensen gepropt. Hun zwarte doos (die echt zwart is en niet oranje) raakt voller en voller. Rotzooi, ellende, verdriet. Af en toe wordt er even flink aangestampt. Er kan namelijk altijd meer bij. De mensen zien dat andere mensen slecht zijn en dat de wereld een slechte plek is. De één wordt verdrietig. Een ander bang. Of boos. Of afgestompt.

Hoewel het waar is dat alleen depressieve mensen de wereld zien zoals hij echt is.

Daar kom je bij de vraag.

Wil je waarheid (en ongelukkig zijn?)

Of wil je geluk (en niet realistisch zijn?)

Mijn idee over het leven is het volgende:

Er is inderdaad een grote lompe lelijke doos in ons hoofd met heel veel angsten, verdriet. Om anderen. De wereld. En jezelf.

Maar we kunnen er een doosje naast zetten. Dat kan een klein doosje zijn, eerst.

In dat hele kleine doosje prop je de goede dingen*. De grote goede dingen. De kleine goede dingen.

De dingen waarvan de mensen denken: wat onnozel dat je daar blij mee bent. (Die mensen zijn dom).

De dingen waar iedereen blij mee zou zijn.

Je kunt de nare dingen niet negeren. Niet vergeten. Was het maar waar.

Als je erge dingen hebt meegemaakt is het zelfs beter om er wel over te praten. Niet te vermijden.

Maar je kunt wel leren om de goede dingen te zien.

Dan heb je waarheid.

En dan heb je geluk.

En soms heb je ze dan allebei tegelijkertijd.

-

*Als je dat concreet wilt doen: schrijf dan elke dag de goede dingen op.