Witboek.

Een tijdje terug blogde ik over opschrijfboekjes. De ene had ik weggegeven en de andere.. ging over een project waar ik mee bezig ben.

Nu heb ik dan eindelijk tijd om eens te bloggen over dat project. Het heerlijk egoïstische-dit-gaat-helemaal-over-mezelf-project.

In het werk als psycholoog kom je ontzettend veel mensen tegen die negatief over zichzelf denken. Ze hebben te maken met onzekerheid, hebben moeite met kritiek, zijn perfectionistisch. Voelen zich geremd in sociale situaties. Soms melden ze zich schuchter aan: ik heb een niet zo positief zelfbeeld. Ze schamen zich daarvoor. Toegeven dat je niet zo positief over jezelf denkt is niet makkelijk. Maar het is wel stap één.

In mijn paar weken op stage ontdekte ik al snel dat ik zelf ook veel positiever over mezelf zou kunnen denken dan ik doe. Ik voel me onzeker. Mag geen fouten maken van mezelf (waardoor ik ze vanzelfsprekend juist maak). En het allersterkst heb ik constant de gedachte (de overtuiging eigenlijk, omdat het wat dieper zit dan iets wat je alleen maar denkt) dat alle anderen overal veel beter in zijn dan ik. Dat ze mooier zijn, alles beter kunnen, leuker zijn om mee om te gaan. Constant vergelijken dus. Wat helemaal geen moeite kost, want het gaat vanzelf.

Maar waarom niet veranderen? Zorgen dat ik mezelf even aardig vind als alle anderen? Dat kan best. En nu heb ik dus naast die grote bomvolle kartonnen doos met negatieve dingen ("Argh, ik heb een fout gemaakt, de wereld vergaat!") een nieuwe neergezet. Met als doel dat die uiteindelijk zo groot wordt dat de negatieve-dingen-doos een klein stipje is. Hoe doe je dat? Ik ben begonnen met een zelfbeeldmethode. Het blauwe notitieboekje uit die blog van een tijdje terug is voor mijn vorderingen. Mijn kosten-batenanalyses. Maar daarnaast heb ik mijn oude boekje nog.

Het witboek. Ofwel mijn positief dagboek wat ik al meer dan een jaar bijhoud.

Positief dagboek

In het witboek schrijf je elke dag de goede dingen op. De dingen waar je trots op bent. De dingen die je gedaan hebt, die je níet gedaan hebt (omdat dat beter was), de dingen die je gezegd hebt, de dingen waar je van genoten hebt. Je schrijft je gevoel daarbij op (trots, blij, tevreden). De regel is dat je geen censuur toe mag passen. Iets waar je trots op bent, ben je trots op. Klaar. Niet bagatelliseren.

Gisteren

Je moet vooral hard je best doen om het boek zo snel mogelijk vol te schrijven. Niet te grote eisen hebben, grote dingen opdelen in meerdere kleine. Eindeloos herhalen mag. Evenals je juist concentreren op datgene wat je moeilijk vindt (want elk klein stapje is de moeite waard).

Tot dusver

Natuurlijk is die hele zelfbeeldmethode niet alleen het witboekgedeelte. Maar ik vind het zo leuk dat ik eigenlijk in de toekomst best iets met zelfbeeld zou willen doen. Ook in de zin van behandeling dan hè. En het idee van een positief dagboek is denk ik voor iedereen aan te raden.