La vita e bella.

Ik kijk niet zo vaak films, maar áls ik er één kijk en hij is mooi - dan vind ik dat wel het vermelden waard. Afgelopen zaterdag ging ik samen met een vriendinnetje oppassen (heel raar, ik had het nog nooit gedaan, maar samen ging het heel goed en ineens dacht ik dat kinderen toch soms echt wel heel leuk en lief kunnen zijn want als ze lekker tegen je aan komen zitten als je aan het voorlezen bent, nou.. I like!). Goed, we gingen dus oppassen. En de kinderen lagen in bed. Toen keken we dus onderstaande film. (Ik heb serieus de namen van de acteurs even gegoogled omdat ik wilde weten of ze die film wel hadden overleefd :P). Wat ik wel grappig vind is dat het echtpaar in de film in het echte leven ook met elkaar is getrouwd.

Het verhaal? Een man. Een vrouw. Een zoontje. De Tweede Wereldoorlog. Een concentratiekamp. En de man die een held is door zijn zoontje te laten zien dat het leven hoe dan ook mooi is - hij maakt een spel van het concentratiekamp, met een tank als beloning. Hoe de film verder gaat zul je misschien al wel weten - en anders is het een tip om hem eens te gaan zien :).

ps1: Is het niet een goed idee voor mij om een cursus schrijven te gaan doen? (Al die psychologische thuiscursussen zijn toch redelijk oppervlakkig, lijkt me en bovendien weet ik het meeste al wel). En ik wil graag ooit iets schrijven en misschien kan een cursus wel een stok achter de deur zijn + dan kan ik dat vrijwilligersbaantje aannemen omdat ik dan iets te doen heb als ik daar zit.
ps2: Als iemand meer informatie over m'n thesis wil kan ik hem wel mailen. Stuur me dan maar een mailtje op elsjuhbrink [at] hotmail [dot] com. :)