-
jij met je zeefje op de kleuterschool moet bij de juf komen omdat je veel te hard je huilen hebt ingehouden (je weet niet meer of je op de schommel wilde en dat niet mocht of dat iemand het zeefje af wilde pakken). je weet wel hoe de juf zich rot schrok omdat je bijna paars werd van het niet huilen. nooit huilen.
-
jij. je hoorde op de kleuterschool een verhaal over wolven. een plaatje van een wolf in het prentenboek. een plaatje van een wolf wat de hele nacht (waarin je dus maar gewoon niet sliep) op je netvlies stond gebrand. zo was je dan. dus.
-
je weet nog over een kattenverhaal
wat de juf voorlas toen je de aller- allereerste keer op school ging
kijken. en over een rode sticker op je stoel met je naam erop.
-
de
kinderen die wisten dat ze met lijm en vouwblaadjes iets moois konden
knutselen. jij kon dat niet omdat je knutselen zo stom vond. en omdat
vouwblaadjes echt niet van plan waren te doen wat jij wilde dat ze
zouden doen. -
de speelgoedkrokodil met een rotte kies. die op je af kwam rijden als je die te pakken had. je vond dat natuurlijk heel eng want stel dat dat beest je hand eraf beet (je had vast één of andere macabere fantasie). je maakte meer lawaai dan de juf aankon en ze pakte je bij je schouders en liet je kwartetten. alleen. zo was je tenminste stil.
-
stiekem was je bang voor de juf. en dus plaste je steevast in je broek. zoals je bang was voor vuur (erg. bang.), straaljagers en het donker. je was zo bang voor vuur dat je absoluut niet naar verjaardagsfeestjes van de kinderen uit je klas wilde, als ze een kachel hadden. dat deed je dus pertinent niet.
-
wat hielden papa en mama van elkaar.
-
je
fantasie was best groot. groter dan nu. jurkjes werden meisjes, werden
speelgoed. en je hield van katten en sneeuw (de dingen die gebleven
zijn).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten