Heb je dat ook weleens..
dat je overdag zit te dagdromen. Je staart uit het treinraam, ziet landschappen, een rivier, huizen en wolken aan je voorbijtrekken. En je droomt over wat zou kunnen zijn maar wat niet is.
En je komt thuis en je bent blij, omdat je zo heerlijk ver weg was met je gedachten. Ergens in Utopia. Hoe fijn was het leven daar.
's Avonds ga je dan naar bed en je valt in slaap. (Ja echt, zonder moeite dit keer).
En dan droom je. Je droomt dat ze je even vriendelijk komen vertellen dat je dagdromen niet realistisch zijn (ook al hoopte je van wel). Het zogenaamde snoep wat je, als een klein kind, in je handen had, wordt er door grote sterke handen weer uitgewrongen. Je kijkt een beetje beduusd.
Meestal heb ik het andersom. Dat ik droom en dat de realiteit dat weerspreekt. Maar dat je dágdroomt en dat je vriendelijk op je vingers wordt getikt terwijl je slaapt is wel een beetje bizar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten