Wie wat bewaart..

Inderdaad. Het regent. Het waait. Ik brei. Maar af en toe is het fijn om even iets anders te doen. Dus dook ik daarstraks de zolder op en vond dozen met schoolspullen van de middelbare school. Misschien moet ik er een etiket opplakken dat dit 'confronterend' kan zijn. (En ik denk dat ik die dozen heel goed moet verstoppen als ik ooit kinderen krijg, want ik ben niet zo'n lichtend voorbeeld, helaas).

Ik dacht altijd dat ik nooit brutaal was. Dat dacht ik echt. Nu vind ik hier een Repetitie van Duits Idioom. Ik was net vijftien. Een repetitie uit december 2004. Had er geloof ik niet zo'n zin meer in. Ik citeer mezelf bovenaan de toets: "Succes met streepjes zetten, want krulletjes is teveel moeite. En 300 woorden leren OOK!". (Goed. Hier schaam ik me nu dus voor. Evenals voor de 2 die mijn cijfer was voor die idioomtoets). Overigens ontdekte ik in de stapel ook wel negens en tienen bij Duits, dus dat kwam wel goed. Er zijn ook vakken waarbij dat wat minder goedkwam. Neem nou natuurkunde. Wat ik na klas drie met een grote boog eruitknalde. En ik snapte ook weer waarom toen ik een schriftelijke overhoring vond. (Voor degenen die dit érg zielig vinden: het kan wel eens zijn dat dit cijfer later is vervallen omdat de klassengemiddeldes bij natuurkunde niet bepaald hoog waren - natuurkunde was vooral vliegtuigjes gooien en dat soort ongein. Ik haatte het dat je om een formule te kunnen gebruiken met behulp van een formule formuleonderdeeltjes uit moest rekenen). Aanschouwt mijn diepterecord (Ik heb btw wel de naam van de school overal afgeknipt, omdat het me niet zo leuk lijkt voor de naam van een school, die overigens goed is, als ik mijn dieptepunten hier poneer):

Een andere toets die ik van mijn levensdagen niet vergeet is een driehoekenrepetitie bij wiskunde. Ik wist gewoon NIETS.

Aan de andere kant had ik op de niet exacte vakken ook uitschieters. De andere kant op. Die tien bij Engels was in de tweede voor een repetitie. Ik was de eerste die dat voor een repetitie haalde volgens de docente - en ik was stomverbaasd.

Toen de tweede fase begon was het uit met de uitschieters. Geen extreem exacte vakken meer, dus geen extreme onvoldoendes meer. Frans, Duits en Engels waren ook niet meer zo makkelijk als ze ooit waren. Dus ook geen extreme uitschieters meer naar boven. Uiteindelijk was mijn gemiddelde eindcijfer iets als een 7.1 voor alles. Het laat dus maar zien dat, als je een keer een ernstige onvoldoende haalt, dat niet wil zeggen dat het niets wordt met je. (Ergens moet ik een beetje grijnzen om die onvoldoendes. Ergens schaam ik me er echt voor. Evenals voor de tekeningen die in mijn schriften staan). Gek eigenlijk dat je nu, nu je de twintig gepasseerd bent, pas fatsoenlijk vakken kunt volgen met motivatie om er iets voor te doen. (En dat dingen leren nu ook zoveel fijner is dan vroeger).