Als ik een metafoor voor jou moet verzinnen, dan ben jij de maan.
Of het licht van de maan.
Sommige mensen hollen naar jouw licht, naar de stralen van jouw licht en proberen het te vangen.
Telkens wanneer ze denken dat ze het gevonden hebben - verspring je lachend.
Het valt ook niet mee om het weerkaatste licht (van de zon) van de maan naar de aarde te vangen.
Niet met vlindernetjes.
Niet met blote handen. Elk flintertje glipt tussen je vingers door.
Ja, jij bent de maan.
Anderen zijn de zee.
Afhankelijk van hoe heel of gebroken je bent, komen ze dichterbij. Of trekken ze zich verder terug - terug naar waar ze vandaan kwamen. Eindeloos herhaalt dat proces zich.
Sommigen willen een golf zijn die het maanlicht vangt. Een brekende golf op de kust.
Maar de maan laat zich niet vangen. Hoogstens voor even.
Dat zouden ze toch moeten weten.
Jij bent echt de maan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten