ik weet wel wat waar is.

ik weet wel wat waar is. dat een appel op de grond zal vallen en dat water kookt bij honderd graden.
onze harten die synchroon kloppen. al is dat niet waar (ik schrijf dat op omdat ik het mooi vind).

ik weet dat gevoel een functie heeft maar er soms beter niet is. en ik weet hoe je kunt doen alsof

gevoel er niet is. je zingt een liedje en danst en kijkt de andere kant op. je werkt je helemaal moe

totdat er geen tijd meer is voor gevoel. maar dan is daar de rust die onvermijdelijk komt en de ander en daar. daar

is gevoel terug. het zegt daar ben ik weer. en ineens lukt het dan niet om het achter slot en grendel

te houden. lukt dat even niet. lukt dat even op het verkeerde moment niet. en natuurlijk ziet de ander dat

diegene schrikt, dacht toch wel dat maar nee en dat maakt zo boos of verdrietig of bang dat weet je ook wel

en daar ren je met een vlindernetje achter het veel te vlugge gevoel aan kom dan toch eens hier jezelf verwijten makend want

o dat was zo dom. zul je nou nooit meer vergeten de deur op slot te doen.