Maar je stelt ze natuurlijk nooit allemaal.
Gisteren ging ik met een paar collega's eten (wraps, guacamole met veel knoflook wat die guacamole natuurlijk juist zo lekker maakte). Na het eten deden we een spelletje. Een 1000 vragen spelletje. Die je natuurlijk nooit allemaal stelt, omdat je daar simpelweg de tijd niet voor hebt. (Correctie: niet voor denkt te hebben omdat je - als je mij bent - al een beetje buikpijn hebt omdat je nog terug moet naar het station en omdat je best wel erg was verdwaald op de heenweg).
Van die vragen als: hoe hoog is het muurtje om je heen?
En: met wie zoende je voor het eerst?
En: ben je bang in het donker?
En: welke belangrijke levensles heb je geleerd?
Die was voor mij. Die laatste. Dat is best een confronterende vraag.
Volgens mij leert iedereen wel levenslessen en is er vaak niet één belangrijke. Zijn dat er misschien wel veel meer. Toch?
Eén van die belangrijke dingen die ik geleerd heb - de laatste tijd (maar tijd is breed en hoog en lang en diep) - is dat ik mezelf meer waardeer dan voorheen. Niet altijd, want o, ik kan best neurotisch zijn. En vermijdend. En al dat soort nare dingen. Toch is het fijn om meer te weten wie ik ben en waar ik blij mee ben. (Al leer je dingen nooit af, komen oude betekenissen ineens weer naar boven alsof je een oud lampje aandoet).
Nu hoop ik dus dat ik een beetje kan helpen om anderen dat ook meer te laten ervaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten